புதிது...

தினந்தினமும் ஒளி புதிது

ஒளி தொடும் யாவும் புதிது

யாவும் செய்யும் செயல் புதிது 

செயல் முடிவில் மரணம் புதிது

மரணம் தரும் ஜனனம் புதிது

நாளும் பொழுதும் யாதும் புதிது

புதிதினும் புதிதாய்

பூத்துக்கொண்டிருப்பது பிரபஞ்சம்... 

பெண் மனசு...

 

வானத்தில் ஊஞ்சல் கட்டி

அன்பின் கை ஆட்டி விடவேண்டும்

வாழ்வெல்லாம் அசைந்தாட... 

நான் நானாக...

யாரிடமும் கேட்காமல்

நான் நானாக வளர்ந்திட வேண்டும்

யாரிடமும் கேட்காமல்

ஒரு விதை

ஒரு புல்

யாரிடமும் கேட்பதில்லை

யாரிடமும் கேட்காமல்

நான் நானாக வளர்ந்திட வேண்டும்

யாரிடமும் கேட்காமல்

அது எதிப்பு  இல்லை

அது பிடிக்காமல் இல்லை

யாரிடமும் மறுப்பது இல்லை

யாரிடமும் கேட்காமல்

நான் நானாக வளர்ந்திட வேண்டும்

யாரிடமும் கேட்காமல்... 

வாழ்க்கை...

நட்சத்திரங்களை

எண்ணியெண்ணித் தோற்கிறேன்

தினமும் சவால் விடுகிறது வானம்... 

இயற்கை...

உனக்காகவே பூக்கிறது

நீ பார்க்கமலே உதிர்கிறது

ஆனாலும் எந்தப் புகாரும் இல்லை... 

நல்லகண்ணு

26/12/1925

மகத்தான பொதுவுடைமைக் கட்சியும்

உவப்பான பொதுவுடைமைவாதியும்

இந்திய மண்ணில் மலர்ந்த நாள்

நல்லகண்ணு

இந்திய பொதுவுடமைக் கட்சியின்

முகாந்திரம்

ஸ்ரீவைகுண்டப் பிறப்பு

ஜனசக்தி வளர்ப்பு

மடம் எதிர்ப்பு

மடமை ஒழிப்பு

இளவயதிலேயே இருண்ட சிறையடைப்பு

மக்கள் பணியே

இந்த மகேசனின் பணி

சதமடித்தும் சரணடையா செங்கொடி நீ

விவசாயத் தொழிலாளர் நலம் காண

பொதுவுடைமை சித்தாந்தம் வழி காண

ஏராளம் ஏராளம் போராட்டக் களம் காண

அயராது அயராது உழைத்தவன் நீ

ஆகாயம் தீண்டிட நீண்டிடும் தீ

நல்லகண்ணு இருந்தும் கூட

பார்வை கோளாறு தான்

நம்மிடம்... 

சிறுவர்கள்...

பானிப்(பூ)ரியில்

ரசம் குடிக்கும்

பட்டாம்பூச்சிகள்... 

விடுதலை 2

தாம்பரம் நேஷனல் தியேட்டரில் நேற்று மாலை 6.30 காட்சி பார்த்தேன். மொத்தமாகவே 50க்கும் குறைவான பார்வையாளர்கள் தான் இருந்தார்கள். இரண்டாம் விடுதலையும் நமக்கு வீணாகித்தான் போனது. வெற்றிமாறன் மற்றும் குழுவினர்களின் மொத்த உழைப்பும் இப்படி பார்ப்பாரின்றி இருக்கிறதே? 

"உலகத் தொழிலாளர்களே ஒன்றிணையுங்கள் " என்றார் கார்ல் மார்க்ஸ்

குறைந்தபட்சம் தமிழகத் தொழிலாளிர்கள் மற்றும் அவர்களது குடும்பங்கள் மொத்தமும் ஒன்றிணைந்து பார்த்துப் படிக்க வேண்டிய பாடம் விடுதலை 2.

எம்ஜிஆர், சிவாஜி, ரஜினி, கமல் இவர்களுக்கெல்லாம் கிடைக்காத அரிய கதாப்பாத்திரம் விஜய் சேதுபதி அவர்களுக்கு கிடைத்தது அவரின் பாக்கியம். படம் முடிந்தும் பாடம் எடுக்கிறார் வாத்தியார்.

இளையராஜாவின் எத்தனையோ இசை மனதைத் தொட்டிருக்கும், எத்தனையோ இசை இதயத்தைத் தொட்டிருக்கும், கம்யூனிஸ சித்தாந்தத்தில் உன் ஸ்ருதி சேரும் போது உயிரைத் தொட்டுவிட்டது ஐயா. இது பல கோடி ஆஸ்காருக்கும் மேலானது. 

மகாலட்சுமியின்(மஞ்சு வாரியார்) கடைசி வசனங்கள் அனைவரையும் உட்கார வைத்துக் கேள்வி கேட்டு, கூனிக் குறுக வைக்கிறது. 

பார்வையாளர்களின் மனசாட்சி தான் குமரேசன்(சூரி) . படத்தின் முடிவில் சுயநலங்களில் இருந்து மேலெழுந்து ஒருகணம் பொதுநலம் யோசித்து சற்றே தனித்துச் செல்கிறது மனசாட்சி. 

ஆம் இதற்கு படம் பார்த்த நானும் ஒரு சாட்சி. 

மொத்தப் படக் குழுவினருக்கும் வாழ்த்துகள். படத்தை பார்க்க வேண்டும் என தமிழகத் தொழிலாளிகளுக்குக் கோரிக்கைகள். 

"கடைசி விவசாயி"யைத்தான் விட்டுவிட்டோம். 

இந்த "விடுதலை 2" போராளிக்காவது தோள் கொடுப்போம் தோழர்களே... 

நட்புக்காக...

ரொட்டியை பகிர்ந்தளித்தவன் 

என் நண்பன்

என் இயேசு... 

எனது துன்பங்களைச் சொல்லி

அவனைச் சிலுவையில் அறைவேன்

மீண்டும் மீண்டும் உயிர்த்தெழுவான் 

நட்புக்காக... 

சிலுவை...

கூடுதலாக பிடிக்கலானது

அவள் கழுத்தில் அணிவதால்

நெற்றியைத் தொட்டு வரைவதால்... 

உயிர்க் காற்று...

இந்த ஆயுள் கைதியை

உள்ளேயும் வெளியேயும்

சுற்றிச் சுற்றிக் காவல் காக்கிறது

ரகசிய உலகம்

கண்களுக்குப் புலப்படாத வெளியில்

நிஜமும் நிழலும் உள்ளது

பாதச் சுவடுகள் படியாதது... 

மரங்கள் தூண்டிலிட்டு

இலை மீன்கள் பிடிக்கும்

வான் கடலில்

இரவில்

விண்மீன்கள் பிடிப்பதாரோ... 

கனவின் உடல் எங்கே? 

விழித்த உடல்தான் இங்கே

கனவின் உடல் எங்கே... 

உறங்கும் ஒரு உடல்

உலகில்

உறங்காமல் ஒரு உடல்

கனவில்

எரியும் ஒரு உடல்

நெருப்பில்

எத்தனை எத்தனை உடல்கள்

ஒருவருக்கு... 

மீனவன்...

 

கடலில் கொல்கிறேன்

தரையில் வளர்க்கிறேன்

இப்படியே இப்படியே

இரண்டாக இருந்து

வானில் ஒன்றாகப் பார்க்கும்

நான் மூன்றா

முற்றிலாததா... 

கடைசி ஆசை...

 

துண்டுதுண்டான மீனுக்குத் தூவினாள்

தூள் தூளாக உப்புக் கடல்

மீன் குழம்பில் துள்ளிக் குதிக்கிறது

கடைசி காலம்...

மரண ஒத்திகையாய்

தூக்கம் மாறிவிடுகையில்

கண்கள் மூட மறுக்கிறது

"உஸ்தாத் ஜாகிர் உசைன்"

தோல் தானே

நிச்சயம் உணர்ந்திருக்கும்

உன் பிரிவை

உன் தபேலா

எப்படி மறக்கும்

அந்த உன்னத உறவை

தழுவித் தழுவியே

அதை நீ வசப்படுத்தி வைத்திருந்தாய்

எப்படி மறக்கும்

உன் தபேலா

உன் அத்தனைத் தொடுதலை... 

கடலின் அலைகள்

மரத்தின் இலைகள்

பறவையின் சிறகுகள்

தீயின் சுடர்கள்

மழையின் துளிகள்

அனைத்திலும் கேட்போம்

உந்தன் விரல்களின் தாளம்... 

உன் இதய தாளம் 

ஆதி தாளத்துடன் 

இணைய வேண்டுகிறோம்

திறந்த கூண்டிலிருந்து 

திறந்த வாழ்விலிருந்து

நானும் ஒரு பறவையும்

காலத்திலிருந்து விலகி 

ஒருவரையொருவர் 

பார்த்துக்கொண்டோம்

மீண்டும் கூண்டிலும்

மீண்டும் வாழ்விலும்

நானும் பறவையும் 

காலத்தில் நுழைந்து

கதவைக் கதவைப் 

பூட்டிக்கொண்டோம்

டீச்சர் அடிக்கடி வகுப்பறையில் சொன்னதை

இப்போதுவரை தேடி அலைகிறேன்

இன்னும் கிடைக்கவில்லை அந்த சைலன்ட்... 

மா என்று

பா என்று

அழகாக பேசும் உன்னை

ஊமை என்று 

யார் சொன்னது... 

மூன்றாம் உலகப் போருக்குத்தான்

மற்ற எல்லா வார்த்தைகளும்

அன்பாய் வாழ்ந்திட

இந்த இரு சொல் போதுமே 

நடப்பதெல்லாம்

நகர்வதெல்லாம்

இறுதிக்குத் தான்... 

சிரிப்பதெல்லாம்

அழுவதெல்லாம்

பகுதிக்குத் தான்... 

சூப்பர் ஸ்டார்

(எழுபதிலிருந்து எழுபதுவரை) 

பெல்பாட்டம்

பேகி, பலூன் பேகி

நாலஞ்சு ஃபிளிட்டு

கலர் கலரா பெல்ட்டு

பட்டாம்பூச்சி சர்ட்டு

பாக்ஸ் வச்ச சர்ட்டு

கைமடிச்ச சர்ட்டு

காலரில்லா டீசர்ட்டு

ஆறு பாக்கெட் கால் சர்ட்டு

கறுப்பு சர்ட்டுக்கு

கறுப்பு கால் சர்ட்டு

வெள்ளைக்கு வெள்ளை

சிவப்புக்கு மஞ்சள்

இன்னும் இன்னும் விதவிதமா 

ஒவ்வொன்றும் புதுவிதமா

சூப்பர் ஸ்டார் ஸ்டைல்

சூப்பர் ஸ்டார் ஷூ

சூப்பர் ஸ்டார்  கண்ணாடி

சூப்பர் ஸ்டார் காலமது

எழுபதிலிருந்து எழுபதுவரை

என்பது, தொன்னூறு

இன்னும் இன்னும்

நூறு அடிப்பாரு

எங்கள் சூப்பர் ஸ்டாரு

பல தீபாவளி பொங்கல் எல்லாம்

ரஜினி நடை

ரஜினி உடை

அதுதான் எங்கள் திருவிழா

கண் அசச்சா

வாய் அசச்சா

ஸ்டைல்

தலை அசச்சா

தல முடி அசச்சா

ஸ்டைல்

கை அசச்சா

கைவிரல் அசச்சா

ஸ்டைல்

கால் மேல

கால் போட்ட

ஒரிஜினல் புஸ்பா

தாதா னாலே

கறுப்பு வேட்டி

கறுப்பு ஜிப்பா

அன்று ஜேடிபி

இன்று காலா 

வரைக்கும் தொடருதப்பா... 

சகலகலா வல்லவன்

உழவன் மகன்

முதல்வன் வில்லன்

எல்லோருக்கும் நல்ல நண்பன்

எங்கள் சூப்பர் ஸ்டார்

கலகலன்னு சிரிப்பார்

கடவுளாக சிரிப்பார்

கண்ணடிச்சு சிரிப்பார்

கண்கலங்க சிரிப்பார்

சுண்டு விரல் கடிச்சு சிரிப்பார்

தவறைச் சுட்டிக் காட்டி சிரிப்பார்

குருவை போல சிரிப்பார்

குழந்தை போல சிரிப்பார்

எங்கள் சூப்பர் ஸ்டார்

பார்க்காமலே அடிப்பார்

பறந்து பறந்து அடிப்பார்

பக்கவாட்டில் அடிப்பார்

பந்தாவாக அடிப்பார்

தலைகோதி அடிப்பார்

தர்மத்துக்கு அடிப்பார்

எங்கள் சூப்பர் ஸ்டார்

எளியோரை அணைப்பார்

எளிமையாக இருப்பார்

வீண் சண்டைக்குப் போகமாட்டார்

வந்த சண்டையை விடவும் மாட்டார்

அண்ணையை மதிப்பார்

தந்தையை ஜெயிப்பார்

அண்ணனைப் போற்றுவார்

தம்பித் தங்கையை வளர்ப்பார்

குழந்தைகளை நேசிப்பார்

பெரியோரை வணங்குவார்

மனைவியை மதிப்பார்

கடவுளை நம்புவார்

நண்பர்களை விட்டுத்தர மட்டார்

எதிரியையும் அணைப்பார்

துரோகியை மன்னிப்பார்

என்றே பற்பல 

நற்பண்புகளை குணநலன்களை

நடிப்பால் வளர்த்தார்

எங்கள் சூப்பர் ஸ்டார்

உப்பிட்ட தமிழ் மண்ணை மறக்கமாட்டார்

உயிர் வாழ்ந்தால் இங்கேதான் ஓடிவிடமாட்டார்

எப்போதும் எப்போதும் ஜொலிப்பார்

எங்கள் சூப்பர் ஸ்டார்

கடந்தவையெல்லாம் 

கண்ணிலிருந்து மறைவதுபோல்

மனதிலிருந்தும் மறைந்தாலென்ன? 

கவலையெல்லாம் கனவினைப் போல்

வேருலகில் வாழட்டுமே

நித்தமும் புதிதாய் பூமி மாறிட

பாரதி சிந்தைகள் பூக்கட்டுமே... 

காற்று இருக்கிறது... 

சுவாசிக்கத்தான்

தீபம் இல்லை

திறந்த கதவை

திறக்க முயலும்

வாழ்க்கை... 

வான மேடையில்

மேகக் கோமாளிகள்

தன் கண்ணீர் மறைத்துச் சிரிக்கிறார்கள்... 

நாடோடி மேகங்கள்

வானெங்கும் கூத்தாடும்

இடியே விழுந்தாலும்

கண்ணீர் வடித்தாலும்

வாழ்வைக் கொண்டாடும்

நாடோடி மேகங்கள்

வானெங்கும் கூத்தாடும்... 

நிகழ்காலம் 

பேசாமல் இருக்கிறது

பேரமைதியோடு

எதிர்காலமும்

கடந்தகாலமும்

பேசிக்கொண்டே இருக்கிறது

பேரிரைச்சலுடன்... 

சகியே... 

யதார்த்தமாகப் பார்ப்பது போல

பார்த்துப் பார்த்து

உன்னிடம் தோற்றுத்தோற்றுப் போகிறேன்

என் வெட்கத்தைப் 

பார்த்துப் பார்த்து

உன் வெட்கத்தை மறந்துவிட்டாய்

கொஞ்சம் விட்டுக்கொடு

கொஞ்சம் வெட்கப்படு

என்னைக் கொஞ்சம் பார்க்க விடு... 

மூச்சைக் கொடுத்து

மூச்சை வாங்குகிறேன்

போற்றி! போற்றி! 

இருக்கும் வரை

என் மூச்சிலேயே வாழ்வேன்

வெற்றி! வெற்றி! 

இதயத்திலிருந்து வணங்குகிறேன்

மரஞ்செடிகளே மண்ணே

மழைமேகங்களே கடலே

விண்மீன்களே வானே

காற்றே இயற்கையே கனவே

நன்றி! நன்றி! 

எந்த மூச்சுக்கு அடித்தாலென்ன

மரண லாட்டரி... 

முதல் துளியில் கலங்கி

கடைசித் துளியில் தெளிந்தது

குளமும் மனமும்... 

வாழ்க்கை காற்று  போல

சிறகு இல்லை எனினும்

ஒரு இறகாக மாறலாம்தானே... 

போகிற போக்கில் போ

எதிர்த்துப் போராடாதே

கைகால்களை மறந்து இறகாகு... 

மம்மி

அம்மா

என்றெல்லாம் அழைத்ததில்லை

மா... 

என்றே கூப்பிட்டுப் பழக்கம்

ஊருக்கு வேண்டுமானால்

அது வார்த்தைக் குறைவு

நம் உறவுக்கு

அதுதானே என்றென்றும் வலுவு... 

மா... என்பேன்

அது ஒற்றைச் சொல்தான் எனினும்

என் ஒட்டுமொத்த உயிருக்கும்

தனக்குத்தானே ஓதும் மந்திரம்... 

அந்தப் பேரதிர்வில்

என் ஒவ்வொரு செல்களும்

நடனம் ஆடும்

அந்த ஒரு சொல் மந்திரம்

என்னுள் எதிரொலித்து எதிரொலித்து

நெஞ்சம் பாடல் பாடும்

என் கோவில்

என் சாமி

எல்லாமே

என் மா... அம்மா... 

புயல் காற்று...

எத்தனை நாள் பிரிவோ

இத்தனை ஆரத் தழுவல் 

இடைவிடாமல் இடைவிடாமல் 

இரவு முழுதும் பேசுகின்றது... 

இந்த நொடியில் சேர்ந்துவிட்டால்

எந்த நொடியும்

ஏதும் செய்திடாது

வாழ்வை

ஊதி விளையாடத் தான்

இந்த மூச்சு... 

வேக வேகமாக அழித்த ஓவியத்தை

சட்டென்று நிறுத்தி மௌனமாய் பார்க்கிறது குழந்தை

எஞ்சி நிற்கிறது காடு... 

பறவைகளின் ஆனந்தத்தை எழுத

பேனா போதாது

சிறகுகள் தேவை... 

பறவைகள்

ஆனந்தமாய் ஆனந்தமாய்

ஆனந்தம் ஆகாயமாய்

பறவைகளின் ஆனந்தத்தை எழுத

பேனா போதாது

சிறகுகள் தேவை... 

அவள் நம்ப மறுக்கிறாள்

அழுது அடம் பிடிக்கிறாள்

மண்ணில் ஊன்றி தன்னை மலர வைக்கிறாள்

பூ விரும்பிப் பூவானவள்

பூவை என்றால் மறுதலிக்கிறாள்

பேதை தன்னை மறந்து நிற்கிறாள்

தீயைப் 

பூவென்று முத்தமிடும் பட்டாம்பூச்சிகள்

குழந்தைகள்

விரலில் தொட்டு

வந்த கொப்புளம் காண்பித்தேன்

அதையும் பூவென்றுத் தொட்டுப் பார்க்கிறது

தொடர்ந்து சிறகசைக்கிறது

தொட்டுத் தொட்டு

உலகைப் பூந்தோட்டமாகப் பார்க்கிறது

நான் நினைத்த மாதிரி நீயில்லை

நீ நினைத்த மாதிரி நானில்லை

யார் நினைக்கும் மாதிரியும் யவருமில்லை

நினைத்தா நீ வந்தாய்

நினைத்தா நாம் சேர்ந்தோம்

நினைத்தா இப்படிப் பிரிந்தோம்

நினைக்காமல் நடக்கும்

நினைக்காமல் துடிக்கும்

நினைக்காததுவே அற்புதம்

நினைக்காத வரம் வேண்டி

நினைக்காத நாள் இல்லை

ஆனாலும்

நினைக்காத பொழுதில்லை நண்பா... 

இனிய பிறந்தநாள் வாழ்த்துகள் சாமி

பேதமின்றி வளரும் மலர்களில்

வெள்ளை மலர், சிவப்பு மலர்

கண்கள் பிரித்துப் பார்க்கிறது

பேதமின்றி பார்ப்பதற்கு

விழிகள் மலரானால்

கண்ணீர் தேனாகும்

பட்டாம்பூச்சிகள் நெருங்கி வரும்... 

தியானம்

உன்னை நினைத்து நினைத்து

நினைத்து உருகுவது

மோட்சம்

உன்னை நினைத்து நினைத்து

நிலைத்து உருகுவது

என்னை மீறி... 

இத்தனை நெருக்கமாய் பார்த்திருக்கக் கூடாது

இத்தனை அதிகமாய் பிடித்திருக்கக் கூடாது

இத்தனை சீக்கிரம் பிரிந்திருக்கக் கூடாது

இத்தனை நாளுமாய் நினைத்திருக்கக் கூடாது

எனினும் எல்லாம் நடக்கிறது... 

காதலின் விடியல்... 

பச்சைக்கிளிகளும்

பட்டாம்பூச்சிகளும்

மூங்கில் ராகமும்

பனித்துளியோடு நாணலும்

பரவசத்தோடு நானும்

சொர்க்க வாசலில் காத்திருந்தோம்

ஒரு தேவதைக்காக... 

பலூனைக் கொண்டுசெல்லும் நதிக்கும்

பலூனைக் கொண்டுசெல்லும் காற்றுக்கும்

பலூனைக் கொண்டுசெல்லும் குழந்தைக்கும்

எந்த வித்தியாசமும் இல்லை

எல்லாமும் பலூனைத் தர மறுக்கிறது

நதியாக காற்றாக

குழந்தை மாறுகிறதா... 

நதியும் காற்றும்

குழந்தையாக மாறுகிறதா... 

"தாரா சித்தா"

கண்ணப்பா தாத்தாவின் அன்பு மனைவி

ஐந்து பிள்ளைகளை உழைத்து வளர்த்த

பொறுப்புமிகு குடும்பத் தலைவி

என் அன்னைக்குச் சித்தி

பேரன் என்னை அனைத்து

நெற்றியில் தருவாள் செல்ல முத்தி

அன்பும் ஆசியும்

பாசமும் நேசமும்

கூடி வாழும் குணமும்

தோள் கொடுக்கும் தோழமையும்

நிறைந்த சிறிய வீடு

ஆயிரம் விளக்கில்

மறக்க முடியாத

மார்டன் ஸ்கூல் ரோடு... 

தாரா சித்தாவின் ஆன்மா சாந்தி அடைய இயற்கையை வேண்டுவோம்

நான் நினைத்துக்கூட பார்த்ததில்லை

விலகியே போகாது என்ற உறவுகள்

என் பார்வைக்குப் படாமல் எட்டி நிற்கிறது

நான் நினைத்துக்கூட பார்த்ததில்லை

விலகி விலகிப் போகும் அந்தப் பூனை

என்னோடு உரசி ஒட்டி நிற்கிறது

கடல் அலைச் சறுக்கு எல்லாம் தெரியாது

ஆனால் நண்பர்களுடன் 

காலத்தை அலையலையாய் சறுக்கி விளையாடியதுண்டு

இன்னும்

காலம் அலையலையாய் வந்து போகிறது

நண்பர்களைத் தான் காணவில்லை

வா நண்பா

சறுக்கி விளையாடலாம்... 

நேரமில்லை

எனும் வார்த்தை

உண்மையில்லை

நேரம் கொட்டிக் கிடக்கிறது

நேரத்தில் தான்

எவரும் இல்லை... 

நேரமில்லை

என நானும் இருந்தால்

நேரம் சொல்வார் சந்திப்பதற்கு

நேரம் இல்லாத

என் வித்தையை அறிவதற்கு

நேரம் தருவார் நேரமில்லாதவர்

சிரிப்பை தவிர வேறு வித்தை

ஏதுமில்லை என்றுணர்த்த மறுகணமே

வீண் என்று கைக்கடிகாரம் பார்த்து

சொல்லாமல் சொல்வான்

ஏதும் சொல்லாமலே செல்வான்

இது வித்தை காட்டும் தருணம்

அவன் அடிக்கும் குட்டிக்கரணம்... 

நேரம் இல்லாதவன்

தன்னைத்தானே தூக்கி அலையும்

பிணம் அன்றி வேறில்லை

நேரம் கொட்டிக் கிடக்கிறது

நேரத்தில் தான்

எவரும் இல்லை...