இரவு
கண்கள் வழியாக நுழைய
காத்திருக்கிறது
உறக்கம்
இமைக் கதவுகளை தாழிட
காத்திருக்கிறது
இதயம் இடைமறித்து
நித்தம் துடிதுடித்து
போர்த் தொடுக்கிறது
இரவும் உறக்கமும்
மெல்ல மெல்ல
பொறுமை இழக்கிறது
வான தூரம்
விட்டுப் பிரிந்து
கோபத்தில் சிவக்கிறது
விடியல் வேடம்
போட்டுக் கொண்டு
திரும்பி வருகிறது
இதயம் இடைமறித்து
நித்தம் துடிதுடித்து
போர்த் தொடுக்கிறது
விடியலும், விழிப்பும்
மெல்ல மெல்ல
பொறுமை இழக்கிறது
வான தூரம்
விட்டுப் பிரிந்து
கோபத்தில் சிவக்கிறது
இரவும் பகலும்
மாறிமாறி வந்துபோகுது
எனக்கு ஒன்றுதான் அது
உறக்கம் இல்லை
விழிப்பும் இல்லை
வெறும் சடலம் தான் இது
துடிக்கும் இதயம்
எனது இல்லை
உனது தான் அது
நீயே
போர் தொடுப்பது
இடைமறிப்பது...
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக