பட்டாம்பூச்சி
குடித்துவிட்டு சென்ற நீர்
தேனாக இனித்தது

மறுநாளும் காத்திருந்தேன்
பட்டாம்பூச்சி வரவில்லை
தாகம் வந்துவிட்டது

பட்டாம்பூச்சி
குடிக்காத நீர்
கடலாக நிறைகிறது என்னில்...

 

ஆலயங்களையும் நம்பும்
ஆயுதங்களையும் நம்பும்
நவநாகரீக உலகம்

 

வேண்டாம் எனும் நாடுகள்
வேண்டும் அளவுக்கு வைத்திருக்கிறது
ஆயுதங்கள்

 

பூச்சூடி வரும் பெண்களுக்காக
காத்திருந்து பின்தொடர்வேன்
குப்பைத்தொட்டியை கடந்து செல்ல...

 

உடலில் புகுந்து
மனதை சரிசெய்யும் நோய்
கடவுள்

மனதில் புகுந்து
உடலைக் கெடுக்கும் நோய்
பிசாசு

 

வானை விட்டு
வந்து விளையாடும் மழை
மாறுவேடம் போட்ட மேகம்

என்னை விட்டு
நனைந்து விளையாடும் அவன்
மாறுவேடம் போட்ட நான்

 

வானில் இருக்கும் சொர்க்கம்
நம் கற்பனையை மீறாத ஏதுமில்லை
வயதுதான் அதனைத் தீர்மானிக்கிறது

சிறுசுக்கு பெட்டி கடை
இளசுக்கு இரட்டை ஜடை
பெருசுக்கு வெயில் குடை

 

கொஞ்சம் வானத்தையும்
கொஞ்சம் மேகத்தையும்
ஏற்றிக் கொண்ட படகில்
கொஞ்சம் நதியும்
ஏறிக்கொண்டது
நானும் கொஞ்சம்
ஏறிக் கொள்ள
பயணம் ஆரம்பமானது
உள்ளுக்குள்...

 

வானைப் போலவும்
மேகம் போலவும்
இலையைப் போலவும்
காற்றைப் போலவும்
இயல்பாக இருக்கத் தெரிகிறது
இந்த சிறுவர்களுக்கு...

 

ஆடாத நேரங்களில்
தன் நினைவில் ஆடும்
ஊஞ்சல்...

 

தோழமை எனும்
சித்தாந்தம் தானே
கம்யூனிசம்

எனது உனது எனும்
சிந்தையற்றுப் போவதுதானே
தோழமை

தோழமை சிதைவதைத்தானே
ஒவ்வொரு தேர்தலும்
சொல்கிறது...

 

தேனாக ஓடும் நதியை
வீணாகச் செய்யும் மதியை
தானாகப் புரிந்துகொள்ளும்
காலம் வரும்

கார்மேகம் வருமா
தண்ணீரைத் தருமா
கான்கிரீட்டும் கரன்சியும்
கற்றுத் தரும்

அன்பில்லாமல் போகும்
பண்பில்லாமல் போகும்
யாதும் பாழாய் போகும்
அதுவும் பழகிப் போகும்

நீர் வங்கிகள் வேண்டும்
நீர்க் கோவில்கள் வேண்டும்
நீர் மதமாக வேண்டும்
நீர் மாற வேண்டும்...

ஒரு நத்தையின் பொறுமையை
இறைவனிடம் வேண்டுகிறேன்
வேகவேகமாக...

 

வருபவர்கள் எல்லாம்
பூமாலை சூட்டுகிறார்
மலர் வளையம் வைக்கிறார்
போகும் வழியெங்கும்
பூவிதழ்களைத் தூவுகிறார்
இருக்கும் போது
ஒரு பூவையேனும்
தர மறந்தவர்கள்
அத்தனை பேருக்கும் உண்டு
பூமாலை
மலர் வளையம்
பூவிதழ்கள்...

 

நான்கு தெருக்கள் தள்ளி
நான் தமிழன்
இன்னும் நான்கு தெருக்கள் தள்ளி
நான் இந்தியன்
இன்னும் நான்கு தெருக்கள் தள்ளி
நான் உலகப் பொதுமகன்
இன்னும் எங்கள் தெருவில்
நான் பிரிவினைவாதி...

 

இரவு
கண்கள் வழியாக நுழைய
காத்திருக்கிறது

உறக்கம்
இமைக் கதவுகளை தாழிட
காத்திருக்கிறது

இதயம் இடைமறித்து
நித்தம் துடிதுடித்து
போர்த் தொடுக்கிறது

இரவும் உறக்கமும்
மெல்ல மெல்ல
பொறுமை இழக்கிறது

வான தூரம்
விட்டுப் பிரிந்து
கோபத்தில் சிவக்கிறது

விடியல் வேடம்
போட்டுக் கொண்டு
திரும்பி வருகிறது

இதயம் இடைமறித்து
நித்தம் துடிதுடித்து
போர்த் தொடுக்கிறது

விடியலும், விழிப்பும்
மெல்ல மெல்ல
பொறுமை இழக்கிறது

வான தூரம்
விட்டுப் பிரிந்து
கோபத்தில் சிவக்கிறது

இரவும் பகலும்
மாறிமாறி வந்துபோகுது
எனக்கு ஒன்றுதான் அது

உறக்கம் இல்லை
விழிப்பும் இல்லை
வெறும் சடலம் தான் இது

துடிக்கும் இதயம்
எனது இல்லை
உனது தான் அது

நீயே
போர் தொடுப்பது
இடைமறிப்பது...

 

தாக நெருப்பை
நீர் அணைக்கும்
தாப நெருப்பை
நீ அணைக்கும்
நினைவுகளில்
ஒரு பாலைவனத்தை
தினமும் கடக்கிறேன்

கானலாய் வரும்
நீரும் நீயும்
முன்னிருக்க
ஒவ்வொரு அடியிலும்
ஒரு தினம்
ஒரு பாலைவனம்...

 

காத்திருப்புடன் காத்திருக்கிறேன்
இரயில் நிலையம் வரும் முன்பிருந்தே
இரயில் நிலையம் வந்த பின்னும்
இரயில் வரும் முன்பிருந்தே
இரயில் வந்து நின்ற பின்னும்

இரயிலில் ஏறியது காத்திருப்பு
அதனை பின்தொடர்ந்து
நான் இருக்கையில் அமர
காத்திருப்பு அமர மறுக்கிறது

ரயில் முன்னோக்கி
நான் பின்னோக்கி
காத்திருப்பு குறுக்கும் நெடுக்குமாய் நடக்கிறது

நிலையம் வந்து சேரும்வரை
நிலையில்லாத காத்திருப்பு
குறும்பு நாய்க்குட்டி போல
குதித்து இறங்குகிறது முதலில்

நான் காத்திருப்புடன்
என்பதைக் காட்டிலும்
காத்திருப்புடன் நான்

வழித் தவறி
வழிநடத்தி
எங்கெங்கோ
எப்போதும்
என்னைக் கூட்டிக்கொண்டு அலைகிறது காத்திருப்பு

காத்திருப்புடன் காத்திருக்கிறேன்
காத்திருப்பு கடவுள்
கடவுளைக் கைவிடும் போதெல்லாம்
சாத்தான் கைப்பிடிக்கிறது...

காத்திருக்கும் காலங்களில் தான்
காதலும் காமமும் உச்சம் தொடுகிறது
காத்திருப்பு கடந்துவிட்டால்
கீழ் விழுந்து விடுகிறது

காத்திருப்புடன் காத்திருக்கிறேன்
கடவுள் காலம் முழுதும்
தூக்கி விடவே கரம் பிடிக்கிறார்...

 

ராமனுஜரோ
புத்தரோ
காந்தியோ
வாழ்ந்து காட்டிய எவரும்
சிலைகள் கட்டிய சரித்திரமில்லை

சிலைகள் தான்
மகான்களைக் காக்கும் என்றால்
அது சிலைகள் அல்ல பிழைகள்

பெரிய சிலைகள்
நிறுவனங்களின் கிளைகள்

சிறிதென்றும்
பெரிதென்றும்
சிலையில் கூட
பேதங்கள் நிறுவுகிறார்

ராமானுஜரை வைத்து
ராமனை வைத்து
ராஜ்ஜியம் செய்கிறார்

பூஜ்ஜியம் பிறந்த மண் இது
மறந்துவிட்டார்
அல்லது
மறைத்துவிட்டார்

அகிலம் மறைந்தாலும்
அண்டம் மறைந்தாலும்
பூஜ்ஜியம் மறையாதது
இறைவன் ராஜ்ஜியம்
அது தான் அது...

 

விறகுக் கட்டைகளாக
வெட்டி அடுக்கப்படுகிறது
ஓவியத்திலிருந்து கோடுகள்

தேம்பித் தேம்பி எரிகிறது
கண்ணீரிலான கோடுகள்
வெடித்து வெடித்து எரிகிறது
சிரிப்பிலான கோடுகள்

பிடி சாம்பலில்
ஒரு ஓவியம்
ஒளிந்திருக்கிறது...

 

உருவம் அற்றதை
உருவம் உருகி வேண்டி
உருவம் அற்றதாய் மாறும்
உருவமும் அருவமும்
ஆன்மீக விளையாட்டு

உருவத்தை உருவம்
உருகி வேண்டி
உருவம் அற்றதாய் மாறும்
உருவமும் அருவமும்
ஆண்பெண் விளையாட்டு

கண் திறந்தால் உருவம்
கண் மூடினால் அருவம்
உருகி வேண்டி உறவாடு
உருவமும் அருவமும்
பிரபஞ்ச விளையாட்டு
விளையாடு...

 

உன்னைச் சொந்தம் என்று சொல்லும்
நானே எனக்குச் சொந்தமில்லை

நித்தம் முத்தமிடும் பாதங்களுக்கும்
பாதச்சுவடுகள் சொந்தமில்லை

தாந்தான் சுரந்தெடுத்தத் தேன்தான்
மலர் இதழ்களுக்கு சொந்தமில்லை

கட்டிவைத்த மழைமாலை
காற்றடித்தால் கொட்டிவிடும்
கார்மேகத்திற்குச் சொந்தமில்லை

செய்த சரி
செய்யும் பிழை
ஏதும் எனக்குச் சொந்தமில்லை

மெய்யுள்ளே பூத்திருக்கும் உயிர்
ஒருநாள் உதிர்ந்துவிடும்
உன்னைச் சொந்தம் என்று சொல்லும்
நானே எனக்குச் சொந்தமில்லை...

 

மியாவ்... மியாவ்...
நாரதர் போலவே
கலகம் செய்துவிட்டு போகிறது
ஏதுமே தெரியாததை போல
நாராயண... நாராயண...

நல்ல சகுனம் தான்
பூனை குறுக்கே போவது
மியாவ்... மியாவ்...

தன்னை மட்டுமல்ல
கேட்போரையும்
தட்டியெழுப்பிக் கொண்டே போகிறது
மியாவ்... மியாவ்...

பசி இல்லை
பக்கம் வா என்கிறது
பாசத்தோடு எலியிடம்
மியாவ்... மியாவ்...

கதாநாயகன் போல
தன்னுடைய நடைக்கு
தானே பின்னணி இசைக்கிறது
மியாவ்... மியாவ்...

மியாவ்... மியாவ்...
சொல்லாத பூனையும்
கேட்காமல் நாமும்
தூங்கிப் போகிறோம்

 

உன் பாதம் இல்லாத பாதையிலே
பார்வை போவது இல்லை
பறக்க ஆரம்பித்து விடுகிறது
பாதங்களைத் தேடி

வானம் முடிவில்லாதது
இருந்தால் என்ன?
திரும்பி வர முடியாத தூரத்தில்
நீ இருந்தால்தான் என்ன?
நான் திரும்பி வரவாப் போகிறேன்...

 

உன்னைப் பார்த்தே இருக்கக்கூடாது
ஒரு கண்ணை மூடினேன்
மறு கண்ணில் பார்த்துவிட்டேன்

தூசு விழுந்தது போல் நடித்தேன்
நீ ஊதினாய்
நான் பறந்தேன்
தூசாக...

என்னை காலி செய்து
உன்னை நிரப்பி விட்டாய்
உயர உயரப் போகிறேன்
லேசாக லேசாக
ஆகிறேன் லூசாக...

தாத்தாவின் முதுமை மொத்தத்தையும்
ரகசியமாக மறைத்துவிட்டு
ஏதும் அறியாதவளை போல
எங்கோ பார்க்கிறாள் பூக்குட்டி

தான் குழந்தை ஆனது தெரியாமல்
மகனின் மகள் பூக்குட்டி அறியாமல்
ரகசியமாக செல்ஃபி எடுக்கும்
செல்லத் தாத்தா

எங்கோ பார்ப்பதைப் போல
நம்மைப் பார்ப்பதுவும்
விளையாட மறுப்பதைப் போல
நம்முடன் விளையாடுவதுவும்
குழந்தைக்கு உரித்தான குறும்பு

ராஜநாயஹம் சார்
உங்கள் முகத்திலும்
மெல்ல துளிர்க்கிறது
அந்த அரும்பு...

https://poovannans.blogspot.com/

 

கண்கள் கிடைத்ததை
மனது கிடைக்காததை
ஏந்திக் கொண்டு இருக்கும்
கிடைத்ததும் நீ
கிடைக்காததும் நீ
கண்ணில் மனதில்
இடம் மாறுவதும் நீ...

 

எல்லோர்க்கும் நண்பனாக
எனக்கும் நண்பனாக
உனக்கும் நீ நண்பனாகவே

எங்கள் உலகப் பொதுமறையே
ஒரு நாளும் விடுப்பிலாத பிறையே
விஜயனோடு வீற்றிருக்கும் இறையே

இனிய பிறந்தநாள் வாழ்த்துகள் மச்சி

 

இரவில்
அனாதையாய் வானம்
அனாதையாய் நானும்

மனதில்
நிறைய நட்சத்திரங்கள்
வானில்
நிறைய சித்திரங்கள்

மாறிமாறி வரைந்து கொண்டோம்
நாங்கள் இப்போது
அனாதைகள் அல்ல...

 

ஒரு சொல் போதும்
நீ எனை வீழ்த்த
ஒரு சொல் போதும்
நீ எனை உயிர்க்க
நஞ்சோ மருந்தோ
ஒரு சொல் வேண்டும்
உன்னிடம்...