டீ மாஸ்டர்தான் அவர்
ரிங் மாஸ்டர் போல
கடை வாசல் நாயினை
கண்ட்ரோலில் வைத்திருப்பவர்
மீதம் போட மாட்டார்
போட்டு மீதம் சாப்பிடுவார்
நடு நடுவே பேசிடுவார்
அவ்வாறே தன்னையும்
இடை இடையே ஆற்றிடுவார்
சொந்தமாகவே பார்ப்பார்
ஊரில் தன் சொந்தங்களை
இவர் எப்படி விட்டு வந்தார்?
இடைவெளி எவ்வளவோ
அவ்வளவும் அன்பு...
கடையின் நிழலைப்
போர்த்திப் படுத்திருக்கும்
கடிகார மணிமுள்ளெனச் சுற்றி
கடை விளிம்பைத் தொட்டிருக்கும்
உச்சி வெயிலில் மணியடிக்கும்
நடுப் பகலை அறிவிக்கும்
அந்த வயதான ஆண் நாய்
தண்ணீரைத் தன்மேல் ஊற்றச்சொல்லி
வெயிலின் மீது நீர் சிலுப்பும்
மாயவித்தை தான்
கொஞ்சம் கொஞ்சமாய்
வெம்மை அடங்கும்,
இறை நிழல்
ஒட்டுமொத்தமாய் படரத் துவங்கும்...
எப்பேர்ப்பட்ட
இவ்விரு உயிர்கள் மத்தியில்
இப் பேறு பெற்று தினமும்
டீ குடிக்கிறேன்...
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக