குழந்தைகளிடம்
எல்லாமும் விளையாடும்
கதவின் திரைச்சீலை கூட...

 

வண்ணங்களுக்கும்
எண்ணம் உண்டு
குழந்தையாக...

 

ஒளியின் திசையில்
நிழல் இருக்கும்
நிஜத்தை நிழல் பிரிந்திருக்கும்

இருளுக்குத் திசை இல்லை
நிஜமும் நிழலும் ஒளிந்திருக்கும்
பின்னிப்பிணைந்துக் கலந்திருக்கும்

திக்கற்ற எனக்குள்ளும்
ஏதேதோ பயந்து இருக்கும்
எல்லாமும் தானே நான்

ஒளி கற்பனை
இருள் உண்மை
ஏற்றுக்கொள்வது கடினம்

 

நான்கு சுவர்களுக்குள்
நான்கு இன்ச் மூளைக்குள்
சுகப்படாதவனுக்கு
எட்டுத் திசைகளிலும்
எட்டாத தொலைவிலும்
ஏதோ கிடைக்கிறது
ஏகபோகமாக இருக்கிறது
அழுக்கான போதிலும்
அலுக்காத வாழ்க்கை
அகத்தில் அடங்கிவிடாதது
பொங்கி வழிகிறது
பொன் முகத்தில்...

 

வரைந்த ஓவியத்தை
அழிக்கும் போது
ஓவியம் ஏதோ வரைகிறது...

 

கசந்த என் உதடுகளை
நீ இனிப்பென்று சொன்னால்
இனிக்கும்...

 

புடவை கட்டியப் பூமகள்
முந்தானை விரிக்கக் காத்திருக்கிறாள்
கண்கள் இரண்டும் வண்டுகளாகி
வட்டம் அடிக்கிறது அவளை...
மனதின் எண்ணங்கள் காற்றாகி வருகிறது
தேன் தொட்டுத் தென்றல் இனிக்கிறது...
மலர்ந்தாள் மகிழ்ந்தேன்
மகரந்தத்தால் வனமானேன்

 

சாம்பல் நிறத்தில் ஓர் பூனை
முன்னர் நெருப்பாக
அதற்கும் முன்னர் எதுவாக...
எல்லாம் அணைந்து மௌனமாக
சாம்பல் காற்றில் மெதுவாக
ஆடும் தீயின் நாவாக
தன் நாவால் நக்கி
வெம்மை தணிக்கிறதா
தீயைச் சுவைக்கிறதா
பூனை மலர்கிறது புதிராக...

 

இப்போதெல்லாம்
தனியாய் தான் விளையாட்டு
நானே அடிக்கடி ஒளிந்து கொள்கிறேன்
சிலநேரம் கண்டடைகிறேன்
பலநேரம் காணாமல் சுற்றித் திரிகிறேன்...
தொடர் விளையாட்டு
முழுதாய்த் தொலையும் வரை
விளையாட்டு...

 

ஒரு சைக்கிள்
ஒருவருக்கு மட்டும்
காலம் மாறி
ஒரு பைக்
நண்பர்கள் பலருக்கு எனும்
சோசியலிச விதை
துளிர்விட்ட வசந்த காலம்...

யார் சொன்னதையும் கேட்காதவர்கள்
நண்பர்கள் சொல்லக் கேட்டுக்கொள்வோம்

விளையாட்டில் இருந்து
விளையாட்டிற்கு
இடம் பெயர்ந்தோம்
என்பதே அறியாத காலம்
அதுவரை விளையாடியது
பயிற்சி ஆட்டம் தான்
வாழ்வில் ஆட்டம் காணும் போது தெரிகிறது

எது எப்படியோ
சோசியலிச விதையில்
நண்பா(தல) உன் பங்கு இருக்கிறது

 

குழந்தை அடித்தால்
திரும்ப அடிக்கும்
நீயும் ஒரு குழந்தையே

மறக்கும் மனம்
இருக்கும் வரை
யாவருமே குழந்தை

 

நாளை இல்லாத
ஒரு நாளை
நேற்றால் தர முடியாது

இன்று
பிறந்தவன் புத்தன்
ஒரு நொடியில் வாழும்
பித்தன்...

 

கம்யூனிஸ்ட்
கட்சிக் கொடி மட்டும்தான்
சிவப்பாக உள்ளது

விசிறி வைத்த
வெள்ளைக் கொடியை
மாற்றி வைத்தாலும்
ஆச்சரியமில்லை

கால மாற்றத்தில்
இன்றும் கட்சிக்காரர்கள்
லாபத்தைப் பார்க்கிறார்கள் தான்
கார்ல் மார்க்ஸ்
லாபத்தைப் பார்த்தது போலில்லை...

அம்பானி அதானியெல்லாம்
ஆட்டங் கண்டிருப்பார்
அந்த ஜீவாவிற்கேனும்
இன்று ஜீவனிருந்திருந்தால்

ஜீ மட்டுமல்லவா இருக்கிறார்
அவர்கள் ஆட்டம் ஆடுவதற்கு
தாளம் போட்டுக்கொண்டு...

 

உடலைக் காதலிக்காதவன்
அதைத் தாண்டி
எதைக் காதலிப்பான்

கஞ்சா இழுப்பவன்
மெத்தக் குடிப்பவன்
அபினிடம் ஐக்கியமானவன்
சிகரெட்டில் சிக்கியவன்
உடல் தீங்கில்லாமல்
உயிர் வாழ்ந்தால் சரி

உடல் கெட்டு
தன்னில் உறவு கெட்டு
தாகம் என்றால்
தண்ணீர் கேட்கும்
உணர்வு கெட்டுப்
-போகும் முன்னர்
போய் வா
ஒரு பயணம்
உடலை மீட்டு...

உடல் தாண்டி
உலகம் மாயை
நீ உயிரென்னும்
போதை சாயை

பண போதை
மனம் கெடுக்கும்
பான போதை
உடல் கெடுக்கும்
பக்குவமாய் எடுத்துக்கொள்
தேவைக்கு
அளவுக்கு மேலே
ஆசை கொண்டால்
ஆகாயம் மேலே
காத்திருக்கிறது...

 

அண்ணன் ஒருவன்
விரல்களால்
கிள்ளிச் செல்கிறான்
செல்லமாக...

உயரத்தில் இருக்கும்
அவன் முகத்தைக்
கண்களால் கிள்ளுகிறேன்
கொஞ்சம் கோபமாக
கொஞ்சம் பாவமாக...

நீ
கிள்ளிக் கொடுத்த அன்பை
இனி
அள்ளித் தெளிப்பேன்
வகைவகையாக...

(ஓவியம்: ராஜ்குமார் ஸ்தபதி )

 

இசை
மாற்றுகிறது

மௌனம்
கலையாமல் பார்த்துக் கொள்கிறது

சிந்தாமல்
மழையேது?
சிதறாமல்
நதியேது?

கடலாக
ஒரு மௌனம்
காத்திருக்கிறது

மழையாக
நதியாக
இசை
மாற்றுகிறது...

இசை
மாற்றுகிறது

மௌனம்
கலையாமல் பார்த்துக் கொள்கிறது

எது ஏமாற்றம்
யாருக்கும் தெரியாது

 

மரங்களில்
இலை கிளை மலர்
காய் கனிகளைப் போல்
பறவையும் பூக்கும் என்று
நம்பி வந்த காலம்
எங்கோ பறந்துவிட்டது
மனதிற்கு
சிறகுகள் முளைத்த பின்பு...
வானம் தான்
வசப்பட மறுக்கிறது
இலைகள் பறந்த
பறவைகள் விழுந்த
அந்த வசந்த காலத்தில்
வானம்
எனக்கு அத்துப்படி...

 

வெறும் கண்ணாடிக் குடுவை
மாய மலர்கள் பூக்கிறது
மந்திரமில்லை
மனது தான்
நாளும் நடக்கிறது...
வெறும் கண்ணாடிக் குடுவை
மாய மலர்கள் பூக்கிறது

 

மெத்தப் படித்தவராக
அழகாக அறிவாக
நல்ல வேலையில் இருப்பவராக
அதிகம் சம்பாதிப்பவராக
வெற்றி கொண்டவராக
சாதனையாளராக
இருக்கத் தேவையில்லை
'அம்மாவிற்குப் பிள்ளையாக'
அவ்வளவுதான்
அவள் எதிர்பார்ப்பு...

ஒரு சின்ன அதட்டல்
அவ்வளவுதான்
ஆனால் அத்தனையும் பேரன்பு
மிரளாமல் என்ன செய்வேன்...

உலகத்தின் மையம்
இதுவென்றும்
அதுவென்றும்
சொல்வார்கள் சொல்லட்டும்
எல்லோருக்கும்
ஒரே மையம்
அம்மா...

கடவுளே ஆனாலும்
கர்ப்பக்கிரகம் தான்
சன்னிதி

 

நானும்
தம்பி மலரும்
பூத்தது தாய் நிலம்
இன்னும் தீராத வரையும் தாகம்
காத்த தந்தை வானம்
மறைந்த உன்னைத் தேடும்
நானும்
தம்பி மலரும்...

 

தவச்சொல்
ஓம் ஓமென்று
உருகி உருகிக்
கிடைப்பதை விட...

அம்மா என்றதும்
உனைக் காண்பதும்
நீ கொடுப்பதும் போதும்

அம்மா...
மந்திரச் சொல்
வீழும் மனதை
வந்து தேற்றும்

 

ஞானம் பெரிதல்ல
அம்மாவிற்கு
நான் தான்...

உலகக் கடவுளாக
இருப்பதில்லை அம்மாக்கள்
நமக்கு மட்டும் தான்...

ஊருக்காக வானம்
எனக்காக அம்மா
எப்பொழுதும் விழித்திருக்கும்...

எனக்கு நோய்நொடி என்றால்
அம்மாவிற்கு
ஒரு நொடி கூட இல்லை...

கடவுள்
கடுமையாகச் சிந்தித்து தான்
உயிரை
அவளுக்குள் வைத்தான்

சிக்ஸ் பேக்
அழகு
உன் ஒன் பேக்
பேரழகு...

 

நீ கண் மூடி பார்க்கும்போது
நானே தெரிய வேண்டும் என்று
நானும் கண்மூடி உன்னுள் நுழைந்தேன்
நான் உன்னைப் பார்க்கிறேன்
நீ கண் மூடியே இருக்கிறாய்
கண்மூடி கண்மூடி உன்னுள் நுழைகிறேன்
நீ கண் மூடியே இருக்கிறாய்...
கண் திறந்து பார்த்துவிடு
நான் தொலைந்துவிடப் போகிறேன் 

 

வெற்றிப் படிக்கட்டுகளை
ஏறச் சொல்லிவிட்டு
லிஃப்ட் ஏறிச் செல்பவன் தான்
முதலாளி

 

முதல் பார்வையில்
முகம் கோணல் ஆகியது
முதல் கோணல் முற்றும் கோணல்
ஆகாது காதல் ஏது...

 

துள்ளியமான பார்வை
கூர்மையான கண்கள்
நல்ல கருவிதான்

இதயம் மட்டும் இல்லையென்றால்
இயந்திரம் தான்
மனிதன்

 

முகக் கவசம்
எல்லோரும் ஏற்றுக்கொண்ட
பொதுக் கடவுள்
இருந்தும்
நாத்திகர்கள்
இல்லையா என்ன?
ஆத்திகரே ஆனாலும்
எல்லா நேரமும்
கடவுளைத் தூக்கிச் சுமப்பதில்லை...
பிறர் பார்க்க நடக்கும்
திருவிழா வாழ்க்கை
கொண்டாட்டம் உற்சாகம்
குழந்தைகளுக்கே
நாத்திகம் ஆத்திகம்
பெரியவர்களுக்கே

 

உயிர்
காத்திருக்கிறது ஏமாற்ற
உயிராக யாரையும் நம்பாதிரு மனமே...

 

உன்னைக் காணாது
என் வீட்டு ஜன்னலும்
தாடி வளர்க்கிறது...

மழையில் பச்சைக் கொடி
கோடையில் தூசுக் கொடி
காற்றில் அசைகிறது...

 

உறைபனி ரோஜாவின்
பனிஇதழ் இறைவனிடம்
எதை வேண்டுகின்றதோ...

 

வானம்
அவள் விரல்களில் புள்ளியாகிறது
மனதில்
மா கோலம் வரைகிறாள்
வானம் புள்ளிகளாகும் தருணங்களில்
திருவிழாவில் தொலைந்துபோன
குழந்தை ஆகிறேன்
விரல் தேடி அலைகிறேன்
அவள் விரல்களில்
என் கன்னத்தை கிள்ளுகிறாள்
இந்தப் புள்ளியை வானமாக்குகிறாள்

வானத்தைப் புள்ளி ஆக்குகிறாள்
புள்ளியை வானம் ஆக்குகிறாள்
ஜகஜாலக்காரி...

 

இசைக்கத் தெரியாதவர்கள் கனவினில்
இசைப்பவர் யாரோ...
பார்க்காத கடவுளும்
கேட்காத இசையும்
நிறைய இருக்கிறது

 

உதவுபவர் எல்லாம் நண்பர்களாகவும்
நண்பர் எல்லாம் உதவுபவர்களாகவும்
இருக்கிறார்கள் இந்த உதவாக்கரைக்கு...