என்னைப் பார்த்து வளர்த்த மரங்கள்
வளர்ந்து வெகுநாள் கழித்து
திரும்பச் சென்று காண்கையிலே
நிழலால் என்னை அணைத்து
தென்றல் முத்தம் தருகின்றன
எத்தனை எத்தனை மாற்றங்கள்
இவ்வுலகில் நிகழ்ந்தும்
இன்னும் மாறாமல் இருக்கின்றன
பல உயிர்கள் வாழ
வாடகை இல்லாமல் இடம் அளிக்கின்றன
அணிலாய், பறவையாய் மாறி
உன்னில் நான் தங்கி
வாழத் தோன்றுகிறது
என் அன்பு மரங்களே...
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக