ரசிகர்களின் மனதில்
வேட்டையாடி விளையாடியவன்
கதாநாயகர்களை விஞ்சிய
பொல்லாதவன்
வில்லாதி வில்லன்
காட்சிகளைக் கவரும் கள்வன்
வட சென்னையில் மட்டுமல்ல
தமிழ்நாட்டுக்கே இதயத்தின் தம்பி
சினிமாவில்
கூடி நடித்தவன்
நிஜ வாழ்வில்
தனித்து வாழ்ந்தவன்
மரணத்தை உள்வாங்கி
காலத்தில் கலந்துவிட்டான்
நல்லத் திரைக் கலைஞன்
டேனியல் பாலாஜி
அவர் ஆன்மா சாந்தி அடைய
இயற்கையை வேண்டுவோம்...
கயிறு இல்லை
சங்கிலி இல்லை
கட்டிவைக்கப்பட்டிருப்பது கைபேசியில்...
அழைப்புகள் தடவிக் கொடுக்கிறது
சில குரைத்துச் சண்டையிடுகிறது
சில கால்களில் நக்கிப் பிழைக்கிறது
தெரு நாய்களென சிலநேரம்
வளர்ப்பு நாய்களென சிலநேரம்
காட்டு நாய்களாய் மாறிவிட பலநேரம்
எந்த முதலாளி கட்டிப்போட்டது
நவநாகரீகமாய் அலுவலகங்களில்
காட்டைக் கனவு காணாமல்
வீடு கட்டக் கனவு காண்கிறது அத்தனையும்...
மத்தியிலிருந்து மாநிலம் வந்து
கூட்டி வைத்தவற்றிடம் தேர்தலுக்காக
தூய்மை இந்தியா திட்டம் பேசியது
கூட்டத்திலிருந்து எழுந்து சென்று
பலவும் கம்பத்தில் கால் தூக்கியது
திருக் குறளில் துவங்கியது
பின் வந்ததெல்லாம்
குழைந்துச் சிணுங்கிப்பேசி
நலிந்து முடிந்தது
மார்கழிப் பனியில்
ஒரு அழைப்பில்
இரண்டு மூன்றாகச் சேர்ந்து
ஒன்றாகப் பேசிக் கொண்டிருக்கிறது
தெரு முக்கில்...
கைபேசி கட்டப்படாத சிறுவன்
கல்லெறிந்து துண்டித்தான்
அந்த அழைப்பை...
டீக்கடை பெருசுகள்
பாவ புண்ணியம் பேசியது
சிறுவன்
மீண்டும் ஒரு கல்லெடுத்தான்
அத்தனையும் சுவிட்ச் ஆஃப் ஆனது...
கைபேசி கட்டப்படாத
சிறுவனும், ஒரு பைத்தியமும்
காட்டைத் தேடி அலைவதை
பொறாமையுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது
இந்த நாய்...
சிறிய அம்பிகையே
சிறு புன்னகைதான் என்றாலும்
உன் சிங்கார விழிகள்
அம்பாகப் பாயுதடி - அந்த
வெங்கலச் சிரிப்பை - உன்
செங் கன்னத்தில் புதைத்து
என் உள்ளத்தில் வீசுகிறாய்
சகியே மௌனத்தைப் பாய்ச்சுகிறாய்
மெல்லென வளைந்த
வில்லென உதடுகள்
மென்மேலும் அம்பெறியும்
இதயத்தில் துளை வரையும்
ஆளைக் கொல்லும் அழகே
இனியும் இறங்க முடியவில்லை
உன் கழுத்தே
என் உயிரின் எல்லை...
நேற்றைப் போலவே
இன்றும் நாளையும்
நேற்றைப் போலவே
இரவும் பகலும்
நேற்றைப் போலவே
வானும் கடலும்
நேற்றைப் போலவே
நாயும் பூனையும்
நேற்றைப் போலவே
பறவையும் பட்டாம்பூச்சியும்
நேற்றைப் போலவே
முத்தமும் யுத்தமும்
நேற்றைப் போலவே
பிறப்பும் இறப்பும்
நேற்றைப் போலவே
யாதும் யாவும்
இருக்க...
நேற்றைப் போலவே
நீயும் நானும்
இருந்துவிட்டு போனாலென்ன...
அமர் ஐஸ் வண்டிக்கார மாமா
சிரித்த முகத்துடனே
மணியடித்துக் கொண்டு
நினைவில் வந்தார்
கிரேப் ஐஸ் வாங்க
பத்து வயதுச் சிறுவனாய்
ஓடி வந்தேன்
காசு இல்லை
இருந்தாலும் அன்புடனே
என் பெயரைச் சொல்லி
கையில் தந்தார்
அதனால்தான் அதனால்தான்
இப்போதும்
அவர் நினைவில் வந்தார்...
அப்போது
ஞாயிற்றுக் கிழமைகளிலும்
விடுமுறை தினங்களிலும்
விற்பனைக்கு வருபவர்
முப்பது வருடங்களுக்குப் பிறகு
கற்பனையில் வந்து போனார்
இன்று கடும் பகலில்
காப்பீடு விற்பனைக்கு
நான் காத்திருக்கும் வேளையில்...
இப்போது
நவநாகரீக ஐஸ் பார்லர்களில்
வகைவகையாய் ஐஸ் இருக்கிறது
அன்பானவர்கள் யாரும் இல்லை
பெயரைச் சொல்லி எடுத்துத் தர...
அமர் ஐஸ் வண்டிக்கார மாமா
சிரித்த முகத்துடனே
மணியடித்துக் கொண்டே
நினைவு வளைவில்
திரும்பி மறைந்தார்...
ஒவ்வொரு மரணமும்
வாழ்வைச் சொல்லித் தருகிறது
தந்தை என்பதால்
மகன் அழுதுகொண்டு
நண்பர்கள் என்பதால்
நாங்கள் அருகில் நின்று
புரியாத பாடத்தை
புதைத்திடக் காத்திருக்கிறோம்...
அழுது முடிக்கும் வரை
அவன் கூட நிற்பதைத் தவிர
வேறு யாதறிவோம்...
பராபரமே இயற்கையே
நண்பனின் மனமும்
அவன் தந்தையின் ஆன்மாவும்
சாந்தி அடைய வேண்டும்
நகர் நண்பர்கள்
கணக்கில்லாமல் இறுமிகணக்கில்லாமல் இறுமி
இரவு தோறும் உறக்கமின்றி
காலையில் கண்கள்
தாழ்வாரம் சென்ற கிணற்று நீராக
விரல்களால் தூரெடுத்து
ஊற்றுக் கண் மேலெடுத்து
கடமைக் கண் பார்க்க
உடமை வாகனத்தில் உருண்டோடி
சில்லரைக்கு சில சிகரெட் வாங்கி
கல்லறைக்கு புகை வேள்வி வளர்த்து
நாளெல்லாம் வேலை பார்க்கிறேன்
நாளை வாழ்வதற்கு...
நாளைக்கும்
ஒரு நாளைதான் முளைக்கிறது
தேகம் காத்தால்
இதயம் கோர்த்தால்
இன்று பூக்கும்
இன்னல் நீக்கும்
தூங்கச் சொர்க்கம் சேர்க்கும்
வாழ்வை இனிதாக்கும்...
h
கசப்பை சேமியுங்கள்
இனிப்பு கிடைக்கும்
எத்தனை எத்தனை
தங்க வடிகட்டிப் பதினெட்டுகள்
அத்தனையும் அத்தனையும்
நரகத்தின் படிக்கட்டுகள்
அல்லது நீ சொல்வதைப் போல
சொர்க்கத்தின் படிக்கட்டுகள்
எதுவாயினும்
அதற்குள் எதற்கு
அங்கே போகப் பார்க்கிறாய்...
உன்னை நீ வெறுத்தால்
உன்னை நேசிப்பார்களிடம்
உன்னைக் கொடுத்துவிடு...
உன்னை நீ மறந்துவிட
இப்படியும்
ஒரு வழி இருக்கிறது
புகைத்துப் புகைத்து
நீ உன்னைத்தான் பகைக்கிறாய்
கசப்பை சேமியுங்கள்
புகைத்துக் கரியாக்காமல்
கசப்பை சேமியுங்கள்
இனிப்பு கிடைக்கும்...
