குழந்தைகளின் கடவுளுக்கு மாறுவேடம் போட்டு
கோமாளி ஆக்கும்
கோளாறு உலகம்

 

இப்போது
எந்தப் போரும் நடக்கவில்லை
இருந்தும்
ஃபிளாட்பாரம் எங்கும்
உள்ளூர் அகதிகள்

நம் ஊரில்
ஒரு போர்
ஏன் நடக்கக் கூடாது...

 

ஏதுமில்லாமல் பிறந்தோம்
எந்திரத் துப்பாக்கிகளுடன் அலைகிறோம்
என்ன செய்துகொண்டு இருக்கிறோம்

ஏதுமில்லாததற்குள்
போவதற்குள்
எத்தனைத் தத்தளிப்பு

வானம் போல இல்லை
இந்த மண்ணில்
எப்போதும் சச்சரவு...

 

ஒரு எறும்பின் பின்னால்
நடந்துவரும் பொறுமை
எவரிடத்தும் இல்லை

எவ்வளவு பொறுமைசாலி என்றாலும்
அது மனிதர்க்கு மட்டும்தான்
எல்லோர்க்கும் பொறுமைசாலி கடவுள் மட்டும்தான்

 

சில துளிகள்
படித்துக் கொண்டே இருக்கிறது
கடலை...

 

நீயில்லாத இந்த இடத்தில்
காலம் நிரம்பி வழிகிறது
நொடிநொடியாக...

தென்றல் வந்து
திறந்து காட்டியது
இலைகள் பேசிக்கொண்டு இருந்ததை...

நினைவு வந்து
திறந்து காட்டியது
உன்னோடு பேசிக்கொண்டு இருந்ததை...

 

ஒவ்வொரு நொடியும்
பூத்து உதிர்கிறது
வாழ்க்கை மலர்தூவி வாழ அழைக்கிறது...

 

நான்கு கால்களையும்
வானில் அடகு வைத்து
சிறகுகள் கேட்டது குதிரை

ஒற்றைக் காலில்
நானும் வேண்டினேன் குதிரைக்காக
இருவருக்குமே சிறிது நேரம் சிறகு முளைத்தது...

 

சாராயம் குடிப்பவனுக்கு
காய்ச்சியவனின் பைத்தியம்
மெல்ல மெல்ல உள்ளிறங்கும்

சாராயம் காய்ச்சுபவனுக்கு
குடிப்பவனின் பைத்தியம்
தெளிய வைக்கும் மனமிருக்கும்

குடிப்பதற்கு முன்னர்
நேராக நடந்த பைத்தியம்
குடித்த பின்னர்
தலைகீழாய் நடக்கிறது

தெளியத் தெளிய
பிடிக்கிறது
புதிய புதிய பைத்தியம்

பைத்தியம்
பிடிப்பதும் உண்மை
தெளிவதும் உண்மை

நினைத்தது உண்மையா
யாருக்கு தெரியும்...

கடைசி ஒளி
கடைசியாக பார்த்த உன் கண்களைப் போல
நழுவிச் செல்கிறது...

 

பயணங்கள் முடிந்த அந்த சாலையில்
மௌனம் ஓய்வெடுத்துக் கொண்டு இருந்தது
என் பயணத்தை ஒத்திவைத்து பார்த்திருந்தேன்
மௌனம் பயணித்து என்னுள் வருகிறது...

 

மேகம் பூத்து
விதையாய் விழுந்து
மண் பூத்தது

மண் பூத்து
விதையாய் விழுந்து
பூ பூத்தது

பூ பூத்து
விதையாய் விழுந்து
புழு பூத்தது

புழு பூத்து
விதையாய் விழுந்து
பறவை பூத்தது

பறவை பூத்து
விதையாய் விழுந்து
வானம் பூத்தது

வானம் பூத்து
விதையாய் விழுந்து
மேகம் பூத்தது...

கண்கள் பூத்து
விதையாய் விழுந்து
காதல் பூத்தது

காதல் பூத்து
விதையாய் விழுந்து
காமம் பூத்தது

காமம் பூத்து
விதையாய் விழுந்து
உயிர் பூத்தது

உயிர் பூத்து
விதையாய் விழுந்து
கண்கள் பூத்தது...

 

காய்ந்த சருகில்
சாய்ந்து கண்மூடி
காயங்கள் ஆற்றுகிறாய்

என் பசுமை அத்தனையும்
உந்தன் கதகதப்பில்
கனவாய் பூக்கிறது...

 

என் நிலவை
இங்கு அழித்ததை போல
உன் நிலவை
அங்கொரு கை அழித்திருக்கும்

என் நிலவை
இங்கு வரைந்ததை போல
உன் நிலவை
அங்கொரு கை வரைந்திருக்கும்

வானத்தில் மட்டுமல்ல
மனதிலும் நுழையும்
அந்தக் கையை
இதுவரை கைது செய்ய முடியவில்லை....

 

உன்னை ஏமாற்றியதும்
என்னை ஏமாற்றியதும்
நான்

 

ஒப்பிடாத வரை பிரபஞ்சம்
ஒப்பிடுகையில் கழன்று விழும்
நான்

 

மாவிலையின் நரம்புகளை
மா கோலம் வரைகிறது
சிலந்தி

மாமரம் பூத்தூவி
பொன்னாடையாய் அணிவித்ததொரு
வண்ணத்துப்பூச்சி

 

காலை எழுந்ததும்
எல்லோர்க்கும்
பித்து பிடிக்கிறது

தானே நடப்பதை எல்லாம்
நானே நடத்திட
சித்தம் விளைகிறது

எல்லாமே கிடைக்கிறது
நடுவில்
யார் வந்து பதுக்கியது

இல்லாமல் இருக்கும்
தவறு தனதென்று
பெருங்கூட்டம் நம்பியது

சில கைகள் உண்பதை
பல கண்கள் விழுங்கி
போதாமல் உப்பிட்டது

தினந்தோறும் வருகிறது
சிலருக்கு உறக்கம்
பலருக்கு மயக்கம்

காலை எழுந்ததும்
எல்லோர்க்கும்
பித்து பிடிக்கிறது...

 

இல்லாதவர்க்கு வாய்க்காத அரிசி
இறந்தவர்க்கு வாய்க்கரிசி

புழு பூத்து அரிசி
ஓர் சேதி சொன்னது...

'உயிர் பூக்கும் தன்னை
உயிர் காக்க என்னை
பகிர்ந்து கொள்' என்றது

 

அரசு மருத்துவர்
'மூன்று வேளையும்
சாப்பிடும் முன்பு
சாப்பிட்ட பிறகு
போடச் சொல்லி'
சில மாத்திரைகள் கொடுத்தார்

ஒருவேளை மட்டும்
உண்பவருக்கு
இது எப்படி சாத்தியம்?

 

சட்டை இல்லாத காந்தி
கையில் சாட்டையுடன்
தன்னைத்தானே வருத்திக் கொள்கிறார்...

அவர் உடலின் தோல் உரிகிறது
சில துளிகள் இரத்தம் வழிகிறது
சலங்கையும் மணிகளும் கதறுகிறது

கருணை சில்லறையாய் வந்து விழுகிறது
சில்லறை மத்தியில் பத்து ரூபாய் நோட்டு
காந்தியை பார்த்து காந்தி சிரிக்கிறார்...

 

நீர் இல்லாமல்
மீன்களை வரைவதில்லை
குழந்தைகள்

செந்நதியில் இருந்து
செங்குருதியில் துள்ளிக் குதிக்கிறது
மீன்கள்

மீன்களின் சொர்க்கத்தை
பார்த்த கணத்தில்
நானும் சொர்க்கத்தில் நுழைகிறேன்...

பார்த்துக் கொண்டிருந்த குளத்தில்
வானம் நிரம்பி வழிந்தது
நாணல் துடுப்பை
காற்று இயக்க
மேக கப்பல் மிதந்தது

ஒளி
இருள் தேடி
இறங்கி வந்தது
தாமரையை
பரிசாக கொண்டு வந்தது

குளத்தின் ஆழத்தில்
உறங்கும் இருளை
மலர் வாசம் எழுப்பியது

இருள் மெதுவாக
எழுந்து வந்து
அல்லி மலர்க் கதவை
திறக்கின்றது

பின்னர் எல்லாமே
தானாக நடக்கின்றது...

 

மீனை தேடும்போது நானும்
என்னை தேடும்போது மீனும்
தடாகத்தில் தெரிகிறது

தாடண்டர் நகர்

 

பெயரில்லா வீதிகள்
மதமில்லா தோழர்கள்
ஜாதியில்லா ஜனங்கள்
ஒன்றாய் கூடி வாழ்ந்த தருணங்கள்

வீட்டிற்கு பல மரம்
உறவாக வளர்த்த மரம்
உள்ளங்களைக் கவர்ந்த மரம்
கண் மறைந்து போனதெங்கோ

ராஜ், கீதன் வீட்டு மாமரம்
அரசு மருத்துவமனை அருகில்
நாவல் தூங்குமூஞ்சி மரம்
பிள்ளையார் கோயில் கற்பூர மாங்காய் மரம்
சமூகக் கூடம் எதிரில் நாவல் மரம்
மணி டெய்லர் கடை பாதாம் மரம்
பரணி வீட்டு மருதாணி நார்த்தங்காய் மரம்
கோபால் வீட்டு மாமரம்
நாவலன், பூங்குன்றன் வீட்டு வாழைமரம்
இமானுவேல் வீட்டு நெல்லி மரம்
டீச்சர்ஸ் ஹாஸ்டல் தைல மரங்கள்
பிரேம் வீட்டு மா பலா மரம்
ஆண்ட்ரூஸ் வீட்டு நெல்லி மரம்
ஜோதியம்மாள் நகர் வாழை மரங்கள்
கோபி வீட்டு முருங்கை மரம்
சரவணன் வீட்டு அரளி செம்பருத்தி மாமரம்
சிவா, ராஜா வீட்டு செம்பருத்தி மரம்
கோகுல் வீட்டு மாமரம் தென்னைமரம்
அருண் வீட்டு நெல்லி மரம்
ரேடியோ மாமா வீட்டு பலா மரம்
ரமேஷ், ரகு வீட்டு
மா எலுமிச்சை கருவேப்பிலை மரம்
லைப்ரரி தெருவில்
சப்போட்டா பலா எழுமிச்சை மரம்
ராஜா வீட்டு மாமரம் பிள்ளையார் கண் மரம்
ராஜேந்திரன் டாக்டர் வீட்டு மாமரம்
ராஜன்பாபு வீட்டு எதிரில் நாவல் மரம்
எ பிளாக் ஆலமரம் கொன்றை மரம்
சி பிளாக் அரசமரம்
டி பிளாக் ஆலமரம்
மணல் கிரௌண்ட் வேப்பமரம்
கே பிளாக் புங்கை மரம்
ராஜேந்திரன், செந்தில் வீட்டு
பப்பாளி முருங்கை தேக்கு மரம்
எம் பிளாக் தேன் காய் மரங்கள்
அரசு பண்ணை புளிய மரங்கள்

தொட்ட மரம் அத்தனையும்
சொல்லிவிட முடியவில்லை...

வீட்டிற்கு பல மரம்
உறவாக வளர்த்த மரம்
உள்ளங்களைக் கவர்ந்த மரம்
கண் மறைந்து போனதெங்கோ

பசுமை அழிந்து வரும் சென்னையில்
மரங்கள் குறைந்து வரும் நகரத்தில்
மதங்களின் பெயரால் பெருகி வரும்
தேவாலயங்கள் கோவில்கள் மசூதிகள் நடுவில்
ஏதேதோ ஜாதிப் பெயருள்ள தெருக்களில்
எங்கெங்கோ பிரிந்து பிழைத்துவருகிறோம்...

 

சரி தவறு
சரியா தவறா என்றே
சரியோ தவறோ உதிர்ந்து விடுகிறது

சரி தவறு இல்லாத
குழந்தைகளின் உலகில்
தன்னிறைவான தருணங்கள் மலர்ந்து விடுகிறது

SHANE WARNE

 

சுழற் பந்தின் சூறாவளி
தனக்கென தனி வழி
உனது ராங் வொன்னில்
பேட்ஸ்மேன் பலி
எத்தனை பேருக்கு
பரிசளித்தாய் சுழி
தன்னிகரில்லா வீரன்
தரணியை விட்டுப்போன வலி
தலை தாழ்த்தி வணங்குகிறோம்
வேறென்ன செய்வோம்...

வகுப்பின் உள்ளே ஆசிரியர்
எப்போதும் அவர் என்னை
வெளியே அனுமதிப்பதே இல்லை

வீட்டுப் பாடம்
மனப் பாடம்
எந்தப் பாடமும்
எனக்கு பிடித்ததே இல்லை

தேர்வுத் தாளில்
நூறு பல்லிகள்
ஊர்ந்து கொண்டே இருக்கும்
கடைசிவரை
நான் நெளிந்து கொண்டே இருப்பேன்

ஆலமரம்
அரசமரம்
வேப்பமரம்
வாகை மரம்
புளியமரம்
நண்பர்கள்
நிறைந்த பள்ளி வளாகம்
நிழலில் அமர்ந்து வரவே
தினமும் பள்ளிக்கு செல்வேன்

குச்சி ஐஸ்
புட்டரிசி
நெல்லிக்காய்
மாங்காபத்தை
இலந்தைப்பழம்
இடைவேளை நேரத்தில்
இதில் ஏதேனும் கிடைத்துவிடும்
கிடைக்காத நாட்களிலே
புளியமரத்தில் கல் எறிவோம்

வெள்ளை சட்டை
காக்கி கால்சட்டைகளும்
வெள்ளை சட்டை
நீல பாவாடைகளும்
சிறகுகள் இல்லாமலே
உடல்களும் இல்லாமலே
பறந்து திரியும்
பள்ளி எப்போதுமே பிடித்திருந்தது
படிக்க மட்டும்தான் பிடிக்கவில்லை

விளையாட்டு வகுப்பில் பயிற்சி
பாட வகுப்பில் விளையாட்டு
எங்களை போல தலைகீழாய்
ஆலமர வவ்வால்கள்
இப்படித்தான் இணக்கமானது

வகுப்பின் வெளியே ஆசிரியர்
எப்போதும் அவர் என்னை
உள்ளே அனுமதிப்பதே  இல்லை

 

பறந்து போவதற்கு மட்டுமல்ல
மறந்து போவதற்கும்
சிறகுகள் வேண்டும்

 

புழு பூத்த அரிசியில்
ஒரு குருவி பூத்தது
குருவியைச் சுற்றி ஒரு கூண்டு பூத்தது...