உன் நிழல் நான்
எப்போதும் உன்னை
நான் பிரிவதில்லை

நான் மறைந்து
நீ தேடும் வேலையிலும்
உன்னில் தான் ஒளிந்திருப்பேன்

வெளிச்சம் காட்டாமலே
என்னைப் பூட்டி வைக்கிறாய்
இருந்தும் என்னால்
வெண்மை ஆகிட முடியவில்லை

இந்த கருப்பை ஏனோ
நீ காலம் முழுவதும்
நேசம் செய்கிறாய்

நினைவுகள் ஊட்டி
நித்தமும் வளர்க்கிறாய்
முத்தம் தராமலே
முடிவையும் தருகிறாய்

நீ
மண்ணில் புதைவாய்
நான்
உன்னில் புதைவேன்

முள்ளாக நானும்
பூவாக நீயும்
மீண்டும் இணைய
ரோஜா மாலைகள் தந்து
வழி அனுப்புகின்றனர்...

முத்தம் இல்லாமலே
நம்மை வாழச் சொல்லும்
இந்த மனிதர்களே வேண்டாம்

பிறந்தால் தானே பிரிவு
இப்படியே கலந்து இருப்போம்
உன்னில் நானும்
என்னில் நீயும்...