புத்தகத்தில் மறைத்து வைத்த
மயிலிறகின் கவிதை


குழந்தைகளோடு விளையாடிய எனக்கு
புது அனுபவம்
உன்னோடு விளையாடியது


உன் ஸ்பரிசத்தில் தான்
என் கலைக் குறியீடு
விளங்கியது


எனைக் கொண்டு
உன் மேனியில்
அவன் வரைந்த
ஓவியங்களின் அர்த்தங்கள்
விரிந்துகொண்டே போகிறது


முன்பெல்லாம்
அவன் சிரிப்பினில்
உன்னைக் காண்பேன்

இப்போதெல்லாம்
கண்ணீரை மட்டும் தான்
பார்க்க முடிகிறது


பிரிவின் ஏக்கத்தை
என்னைவிட யார் அறிவார்
புத்தகத்தை அவன்
திறந்து மூடும் போதெல்லாம்
எந்தன் பழைய ஞாபகங்கள்


அழுகைச் சத்தம் கேட்கும்போதெல்லாம்
என் மாயக் கண்களின்
கண்ணீரைத் துடைத்துக் கொண்டு
முகம் கொடுப்பேன்
அவன் முத்தமிட

அந்த முத்தங்கள்
எனக்கானதல்ல


குழந்தைகளின் பிடிவாதங்களை
நன்கு அறிந்ததால் சொல்கிறேன்
நீ அவனை சேர்ந்து விடு
காதல் துயரத்தால் இறந்தவர்களின்
கல்லறைகளிலும்
எனக்கு அனுபவம் உண்டு


அடுத்த முறை
அவன் புன்னகைக்
காணக் காத்திருக்கிறேன்
எனது சுயநலத்தோடும்...