எப்போதும்
என்னுடன் இருப்பதாகச் சொல்லி
பிரிந்து சென்றாய்...
ஒருவகையில்
நீ சொன்னது உண்மை தான்...

தரையில் இருந்து பார்த்தேன்
கூரை பெரிதாகத் தெரிந்தது
கூரையில் ஏறிப் பார்த்தேன்
நிலவு பெரிதாகத் தெரிந்தது
நிலவில் ஏறிப் பார்த்தேன்
பூமி பெரிதாகத் தெரிந்தது...
கண் விழித்துப் பார்த்தேன்
எல்லாம் சிறிதாகத் தெரிகிறது

ஏதேதோ முயற்சி செய்கிறோம்
ஏதுமில்லாமல் போவதற்கு...

முதல் துளியில் கரைந்துவிட்டால்
நாமும் மழைநீர் தான்
சிறு ஓடை காத்திருக்கும்
சிறு புல்கள் ஆர்பரிக்கும்
மலர்கள் இதழில் ஊற அனுமதிக்கும்
குளங்கள் வரவேற்று குதுகலிக்கும்
மீன்கள் துள்ளி விளையாடும்
தவளைகள் கோரஸ் இசை பாடும்
இருபது விரல்கள் இணை சேரும்
ஈருடல்  ஓருடலாய் உருமாறும்
கொட்டித் தீர்க்கும் வரை மழை
கோடானுகோடி கதைகள் பேசும்
நின்றுவிட்ட மழை
நீ நீங்கிப் போனதுபோல் இருக்கும்
விழி துளியை தூது அனுப்பும்
முதல் துளிக்குக் காத்து நிற்கும்
முதல் துளியில் கரைந்துவிட்டால்
நாமும் மழைநீர் தான்...

காக்கை
தூக்கிச் சென்றதாய்
குழந்தையில் கேட்ட
ஒன்றைக் கூட
இதுவரையில்
எந்த காக்கையிடமும்
கண்டதில்லை...
அப்படி எடுத்துச் சென்ற காக்கைகள்
உலகம் விட்டு பறந்து சென்றிருக்கலாம்
நிலவில் வடை சுடும் பாட்டி
அதனை கூலியாக வாங்கி இருக்கலாம்...
அன்னை சுட்டுக் கொடுத்த வடையில்
எல்லாமும் மறந்து போனதா?
வடைக்கு கூலியாய்
காக்கை கொண்டு போனதா?
அன்னையின் கை பக்குவமுள்ள
வடைக்குக் கூலி தர
எதையும் கலவாடலாம்
உலகம் தாண்டியும் போகலாம்...

தந்தையைத் தொடர்தல்
தவறின் நீட்சி...
சின்னச் சின்னத் தவறுகளைத் தான்
உலகம் தாங்கும்

உச்சம் மீறும் போது
சரி கூட சரியில்லை தான்
சரியான சரியில்
உயர்வு தாழ்வு இல்லை

பெரும் மௌனம்
மரணம்
சிறு மௌனம்
உயிர்ப்பு...

கனவில் கண்ணாடியே இல்லை
கனவே கண்ணாடி...
கண்ணை மூடிக் காணும் கண்ணாடியிலும்
என்னைத் தொட முடியவில்லை...
உன்னைத் தொட முடிகிறது
தொட்டால் சுக்கு நூறாய் உடைகிறது...

உண்மையாய் இருப்பதெல்லாம்
அழகான பொய்தான்...

குழந்தைக்குள் ஒரு பெரியவரும்
பெரியவருக்குள் ஒரு குழந்தையும்
மேலும் கீழும் சீசா ஆடும்...

கோபம் என்றாலும்
அன்பான கரங்கள்
அன்னம் இடும்
பிறகுதான் சண்டையிடும்...

பேருந்தில் பயணிக்கும்
அதே வேளையில்
ஒரு பூங்காவிலும்
நின்று கொண்டிருக்கிறேன்
நீ
திரும்பிப் பார்க்காமல்
தொலைவில் சென்று
மெல்ல மெல்லத் தேய்ந்து
முற்றும் மறைந்து
அந்தப் பகலில்
ஒரு அமாவாசையை
விட்டுச் சென்றாய்...
பேருந்தில் விளக்குகள் போட்டு
இறங்குமிடம் வந்துவிட்டதாக
நடத்துனர் கூப்பிட்டார்...
இப்போது பூங்காவில்
இருளில் நின்றுகொண்டிருக்கும்
அதே வேளையில்
ஒரு பேருந்திலிருந்து
இறங்கிக்கொண்டும் இருக்கிறேன்...

உத்தமனாய் நடித்து அசத்தியதர்க்கு
உன் விரல்களைப் பரிசாக
என் கரங்களில் சேர்த்தார் கடவுள்
கைநழுவிப் போனது நடிப்பு...

ஆண்கள் பார்க்கும் கண்ணாடியில்
தெரிவதெல்லாம் பெண்கள்
அதுவும் வெறும் கண்கள்...

உள் உலகமும்
வெளி உலகமும்
கலந்து நிற்கும்
கண்ணாடிக்கும் தெரியாது
உனை ரகசியமாய்
நான் பார்ப்பது...

சந்தேகமென்றால் வந்து பார்
உனை புதிதாகவே பார்க்கும்
என் வீட்டுக் கண்ணாடி...

மரங்களின் காதுகளை தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன்
தெரிந்தால் சொல்லுங்கள்
உயரத்தில் கூடி
ரகசியம் பேசும்...

சிலுசிலுவென சில வார்த்தைகள்
காதலாகத்தான் இருக்கும்
சலசலவென சில வார்த்தைகள்
ஊடலாகத்தான் இருக்கும்

மரங்களின் நிழலில் நிற்கையில்
சில வார்த்தைகள்
நீ பேசியதா?
மரம் பேசியதா?
நெஞ்சம் குளிரும்
இன்பம் துளிரும்

யாரும் பேசாத நேரங்களில்
நானும் மரமாகிறேன்
எனது காதுகளைத் தேடுகிறேன்
தெரிந்தால் சொல்லுங்கள்...

 

பிறருக்காக துடிக்கும் இதயம்
பிறருக்காக சிந்தும் கண்ணீர்
பிறர் பொருட்டே இந்த வாழ்க்கை
என வாழ்பவர் யாவரும்
வாழ்வாங்கு வாழட்டும்...

இனிய தீபாவளி வாழ்த்துகள்

வெறும் உறுப்பல்ல இதயம்
தொடர் துடிப்பல்ல இதயம்
தொடாமல் தொடும் இதயம்...

போகும்போது வரும்போது பார்ப்பவைதான்
எந்தச் சிரத்தையுமின்றி அடைபவைதான்
சொர்க்கம்...

ஒப்பிலாதது
யாவர்க்கும் பொதுவானது
பாவம் செய்பவர்களுக்கு வாய்க்காதது...

எட்டி இருக்கும் வரைதான்
தீயின் கருணை
கட்டியணைப்பவரை சுட்டெரிக்கும்...

தீயும்
நீயும்
ஒன்று...

வானம் பார்க்கக் கற்றுக்கொண்டால் போதும்
மேகம்
நிறைய நிறையக் கற்றுக்கொடுக்கும்...

ஒன்றாய்க் கூடும் மேகம்
ஒன்றுமில்லாமல் போகும்
மனதை எழுதும் பள்ளிக்கூடம்...

இரவு மேடையில்
எண்ணிலா நட்சத்திரங்கள்
ஊமை நாடகம் உண்மை பேசிடும்...

வானம் பார்க்கக் கற்றுக்கொண்டால் போதும்
கனவு சிறகாகும்
உச்சம் உறவாகும்... 

மறக்க முடியாமல்
தவிக்கும் நினைவுகள்
வரமா? சாபமா?...

சில துளிகள் முடிவில்
சிறு புன்னகை பூப்பது
துன்பமா? இன்பமா?...

 

ஓ நாய் கூட
விளங்கியதும் தான்
வீட்டு நாய் ஆனதோ...
விளங்காத மனிதன் நான்
கண்ணாடியில் விலங்கானேன்...
அழகான ஒருத்தி
அரிதாரம்  கூட்டி
தேவதை ஆகிறாள்...
அவள் நிச்சயம்
அவளை அறிந்திருப்பாள்...

காற்றில் ஆடும் நாணலில்
நானும் ஆடுவேன்
காலை நேரப் பனியைப்போல்
புல்லில் தூங்குவேன்
எங்கும் பாயும் ஒளியென
கனவில் நுழைகிறேன்
எல்லையற்றத் தூய வெளியில்
தன்னை மறைக்கிறேன்
ஏதுமற்ற இரவரைப் போல
இருந்துப் பார்க்கிறேன்
இரையை வீசி என்னை
இறைவி வேட்டையாடினாள்...