பைத்தியம் முற்றாமல் போனால்
பாதியிலே முறிந்துவிடும் உறவு
தெளிந்த ஒன்று
விலகிவிடும்
தெளிவான இரண்டு
சேரவே சேராது...
பைத்தியக்கார அம்மா
பைத்தியக்கார அப்பா
பைத்தியக்கார நண்பன்
பைத்தியக்கார உடன்பிறப்பு
பைத்தியக்கார காதலி
இத்தனையும் கிடைக்கப்பெற்ற
பாக்கியவான் பெரும் பைத்தியக்காரன்...
தெளியத் தெளிய
பிறக்கிறது
மகத்துவமான பைத்தியம்
உறவுப் பைத்தியம் முற்றாமல்
துறவுப் பைத்தியம் துளிராது
நாளெல்லாம் சிறகசைத்து
பறவையெல்லாம் பரிதவித்து
திசையெல்லாம் அலைந்து திரிந்து
அலகின் அளவே தினமும் விருந்து
நாளெல்லாம் துடுப்பசைத்து
மீனெல்லாம் துடிதுடித்து
கடலெல்லாம் நனைந்து தவழ்ந்து
துளி எனவே வயிறு நிறைந்து
நாளெல்லாம் மனதசைத்து
மனிதரெல்லாம் படபடத்தது
உலகெல்லாம் இயற்கை கவர்ந்து
மலை மலையாய் மிச்சம் குவிந்து
பறவையாய் மீனாய் வாழும் சிலரை
இயற்கையை அழிக்கும் குணமிலாத தூயவரை
குறவரை உழவரை லாபம் கருதாதோரை
புனர்வாழ்வு தருவதாய் அருள்வதாய்
உரைப்பதும் நினைப்பதும் உகந்ததாய் இல்லையே...
உடல் உழைத்து உயிர் வாழ்ந்து
புண்ணியம் சேர்த்து தலைமுறைகள் சேர்ந்து
ஒன்றுபட்ட உறவை ஒப்பில்லாத அன்பை
நாமும் கற்க வேண்டும்
இதைப் பாடமாக்க வேண்டும்
தனிமையில் உறங்கும் போது
கதவு கட்டில் நிலைக் கண்ணாடி
எல்லாமே உறங்குகிறது
யார் வந்து
கதவைத் தட்டினாலும்
எல்லாமே எழுகிறது
மெல்லத் தட்டும் போது
செல்லமாய் தட்டி எழுப்பும்
அப்பாவும் அம்மாவும்
ரகசியமாய் தட்டும் போது
கண்ணத்தைக் கிள்ளி
மிச்ச தூக்கத்தையும் பறிக்கும் ஒருத்தி
அவசரமாக தட்டும் போது
அவசர அவசரமாக இயங்கும்
சமூகத்தில் எவன் ஒருவனோ
ஓங்கித் தட்டும் போது
ஒரு வேளையும் இல்லை
ஒன்றாய் இருக்க வரும் நண்பன்
யார் வந்து
கதவைத் தட்டினாலும்
எல்லாமே எழுகிறது
நிலைக் கண்ணாடியும் கட்டிலும்
சிலரை மட்டுமே பார்க்கும்
நானும் கதவும் மட்டும்
பலரைப் பார்த்ததுண்டு
நான் பார்க்காதவரும் உண்டு
கதவு பார்க்காத எவருமில்லை
தனிமையில் வாழ்ந்தாலும்
தினம் வீடு திரும்புகிறேன்
அங்கே எனக்காக
ஒன்றாய் தூங்கி
ஒன்றாய் எழுந்திட
கதவு கட்டில் நிலைக் கண்ணாடி
எல்லாமே காத்து இருக்கிறது...
நான் வந்து
கதவைத் தட்டும் போதும்
அவைகள் எல்லாமே எழுகிறது
நானும் இல்லாத
அந்த தனிமையை
அவைகள் மட்டுமே அறியும்
அவையும் இல்லாத
அந்த தனிமையை
அகிலம் மட்டுமே அறியும்
