ஸ்டெதாஸ்கோப் கேட்பதெல்லாம்
கண் தெரியாதவரின் கைத்தடிச் சத்தம்...
இதய இசையை
இதயம் மட்டுமே கேட்கும்...

மேலே உயர்த்திக் கொடுத்தும்
கீழே மறைத்துக் கொடுத்தும்
பிழைக்கின்ற சமூகம்

பிழை திருத்தி
தலை உயர்த்தி
வாழ்வதெப்போது...

கான்வென்ட்டில் உயர்த்திக் கொடுத்து
ட்ரீட்மென்ட்டில் உயர்த்திக் கொடுத்து
டாஸ்மாக்கில் உயர்த்திக் கொடுத்து
குடிதண்ணீருக்கே உயர்த்திக் கொடுத்து

கவர்மெண்டுக்கு மறைத்துக் கொடுத்து
காண்ட்ராக்டுக்கு மறைத்துக் கொடுத்து
டிராஃபிக்கில் மறைத்துக் கொடுத்து
நீதிக்கே மறைத்துக் கொடுத்து

சட்டமும் இல்லை ஒழுங்கும் இல்லை
போக்குவரத்தும் சரியில்லை
குற்றம் மட்டுமே நிறைவாய் இருக்கிறது
நீதி கொஞ்சமும் இல்லை

மேலே உயர்த்திக் கொடுத்தும்
கீழே மறைத்துக் கொடுத்தும்
பிழைக்கின்ற சமூகம்

பிழை திருத்தி
தலை உயர்த்தி
வாழ்வதெப்போது...

லிட்டில் விங்ஸ் குறும்படம்

லிட்டில் விக்ஸ் குறும்படம் இன்று திரையிடப்பட்டது. நல்ல குறும்படம். திரைக் குழுவினர்கள் அணைவரும் சிறப்பாக தங்கள் பங்களிப்பை நல்கி இருந்தார்கள். அவர்கள் மென்மேலும் உச்சம் தொட வாழ்த்துகள்.

மேலும் எனது பார்வையில் லிட்டில் விங்ஸ்:

"Little Wings"

சின்னசாமி சிறுவர்களுக்கு

சேவல் பிடித்துத் தருகிறார்

பெரியசாமி இடையறாது

சேவல் படையல் கேட்டுத் தவிக்கிறார்

சேய் இல்லாத அம்மாசாமி

முட்டை உடைந்து அழுகிறார்

கண்ணுக்குத் தெரியாத சாமி

காவல் காத்ததா?

அம்மாசாமியின் சேலை

காவு வாங்கியதா?

சாமி

கேள்விகளுக்கு பதில் தராமல்

எல்லோருக்கும் சிறு சிறகு தருகிறது

சிலர் சிறகை முறிக்கிறார்கள்

சிலர் சிறகை வளர்க்கிறார்கள்...

ஆனந்தம்
உணரும் போதெல்லாம்
ஒரு மாய முலை அதைப் புகட்டும்...

கண்ணீர் வரும்முன்
செந்நீர் நிறம் மாறிப் பாயும்
தாய் முலையின் ஆதி மாய முலை...

அன்னைக்கும்
அது ஆனந்தம் புகட்டும்
சேயோடும் சேர்ந்து சிரிக்கும்...

பெயரில்லாப் பெருவாழ்வு (51)

உண்மைக்குப்
பெயர் வைத்தப்
பொய் நாம்...

துளியில் துளி அமரும் கடல்
கதிரில் கதிர் அமரும் வயல்
கடலலை போல் வயலலை
இதயம் தொடுகிறது பேரலை...

கைப்பேசி வரும் முன்பே
கடல் பேசி
நான் கேட்ட சங்கு...

பூவும் மலர்ந்து
நிலவும் மலர்ந்து
நினைவும் மலர்கிறது...

ஒவ்வொரு மணித் துளியும்
உடைத்து விளையாடத் தான்
நீர்க்குமிழ்த் தொட்டு குழந்தைச் சொல்லித் தருகிறது...

நிழல் வாசிக்கும்
நிஜம் சிலிர்க்கும்
மௌனப் பேரிசைக்கு
இதயம் பின்னணி இசைக்கும்...

எங்கோ தெரியும் புள்ளி வானமும்
என்னில் விழும் இம்மி நிழலும்
உயிரை வளர்த்தெடுக்கும்...

ஒளி நிறையும்
இருள் நிறையும்
இடையிடையே போய் வரும்
இடம் எதுவோ?
ஓர் நாள் வரும்
நானங்கு போய் நிறையும்
நாளினில் தான் புரியும்
அதுவரை தொடரும்
ஒளி நிறையும்
இருள் நிறையும்
இடையிடையே போய் வரும்...

"நண்பன் ஜான்சன் இன்று காலமானான்"

இறுதிச் சடங்கு நடைபெறும் இடம்:
Plot no 9, Gayathri Nagar main Rd,
sembakkam, Chennai - 600064

நினைவில் வந்தமர்ந்து
நெடுந்தூரம் போய் மறையும்
மாயப் பயணம் இந்த மரணம்...

ஒரு ஓவருக்கு பத்துப் பதினைந்து அகலப் பந்து வீசி விளையாடுவாய் நண்பா
வாழ்க்கையை மட்டும் ஏன் சீக்கிரமாய் முடித்துக் கொண்டாய்...
எல்லாமே உனக்கு விளையாட்டு தான்
இறைவனுக்கு தான் உன்னைப்போல் விளையாடத் தெரியவில்லை
சிரித்த முகத்துடனே இரு
சீக்கிரமே வருவோம் நாங்கள்
கமாய் கிரிக்கெட் குழு மற்றும் நகர் நண்பர்கள்

உலகே பணத்தை வளர்த்துக் கொண்டிருந்தபோது
தனக்கு சிறகை வளர்த்துக் கொண்டிருந்தாள்
ஒருத்தி...

பறக்கும் முட்டையிலிருந்து
உடைத்து வெளிவரும் பறவைகள்
பார்வையில் கூட சிறைபடுவதில்லை...

பொம்மைக் கடவுள் விற்கும்
உண்மைக் கடவுள்
அம்மா...

மாய வடம் பிடித்து
தெருத்தெருவாய் ‌
கூடைத் தேர் இழுக்கிறாள்

சாயங்காலம் வந்து
சூரியனை இறக்கி வைக்கிறாள்
கூடையில் கவிழ்த்து வைக்கிறாள்

தன்னை மறந்தவள்
என்னை பார்த்துக்கொண்டே
நிலவாய் கண் விழிக்கிறாள்

பொம்மைக் கடவுள் விற்கும்
உண்மைக் கடவுள்
அம்மா...

கடவுள் கைவிட்டாரென்று மருத்துவரிடம்
மருத்துவம் கைவிட்டதென்று கடவுளிடம்
இங்கங்கென்று நில்லாமல் அல்லாடும்
நிலையுணர்ந்து தனக்குள்ளே  தங்கிவிட்டால்
தானாக நின்றுவிடும் நடமாட்டம்
தன்னுள்ளே நுழைவதுவே கொண்டாட்டம்...

வானம் கேட்கும் பறவையிடம்
உன் வார்த்தை சொல்லி பழக்குகிறாய்
நீ சொல்லித் தந்த வார்த்தை சொல்லி
பறவை
வானம் தான் கேட்கிறது
வேறு வேறு வார்த்தைகளை
நீ சொல்லிச் சொல்லிக் கொடுக்கிறாய்
அத்தனை வார்த்தைகளிலும்
பறவை
வானம் தான் கேட்கிறது...

பார்க்கும் முன்பே கூப்பிட்டேன்
இடர் வரின் யாசித்தேன்
யாரும் சொல்லித் தராத சொல்
அம்மா...

'தாடண்டர்நகர் மணி டெய்லர் இன்று காலமானார்'

எத்தனை வயதானால் தான் என்ன
அரைக் கால் பேண்ட் சட்டை
அணிந்து நிற்கும் சிறுவனாகவே
மணி டெய்லர் இறந்த செய்தியை
காதில் கேட்கிறேன்...

பின் மண்டையை சொறிந்து கொண்டே
கனிந்த முகத்துடன் சிரித்துக் கொண்டே
நாளை என்று சொல்லி இருப்பார்
வானம் ஏறிச் செல்லும் முன்னே
அவர் காலனிடத்தும் காலம் கேட்டிருப்பார்...

உன்னிடம் சொல்ல...
ஆயிரம் வார்த்தைகளை எடுத்து வந்தேன்
ஆயினும் உன் பெயரைக் கூட
சொல்ல முடியாமல் தயங்கி நின்றேன்

விலகிச் செல்லாமல் நீயும்
தயங்கித் தயங்கி நானும்
நின்றபோது
நீ கொண்டுவந்த வார்த்தைகளை
நான் படித்தேன்

நான் கொண்டு வந்ததும்
நீ கொண்டு வந்ததும்
மட்டுமல்ல
காதல் கொண்டு
யார் கொண்டு வருவதும்
இந்த ஆயிரம் வார்த்தைகள் தான்...

இந்த ஆயிரம் வார்த்தைகள்
ஒரு சேர மலர்ந்தால்
ரோஜா...

இந்த ஆயிரம் வார்த்தைகள்
ஒவ்வொன்றாய் உதிர்ந்தால்
கண்ணீர்...

ஆயிரத்தில் ஒரு வார்த்தை
உதிராத உயிர் வார்த்தை
உன் பெயர்...

உன் பெயரை
திரும்பத் திரும்ப உள்ளே விதைத்து
ஆயிரம் வார்த்தையை வளர்க்கப் பார்க்கிறேன்

உன்னிடம் சொல்ல...