காதினில் சலங்கையின்
ஓர் பரல் அசைத்து
எனை அணைத்திடும்
நிசப்தத்தைக் கலைத்திடுவாள்

காற்றினும் மேவிய
தழுவல்கள் தந்து
என்னுள்
உயிர் மூச்சினைத்
தாழிட்டுப் பூட்டுகிறாள்

உதட்டோடு உறவாடி
உயிர் மூச்சை உறிஞ்சுகிறாள்
ஜீவச் சூடேற்றி
மொத்தமெனை ஆளுகின்றாள்

ஜீவன் சூடேறி
மேலேறி போகிறது
காலன் கண் பார்த்து
மெதுவாகச் சிரிக்கிறது...