இறுதி பேருந்தும்
கடந்துவிட்டது

இரண்டு
மிதிவண்டிகளின்
சினுசினுப்பும்
மெலிந்து ஓய்ந்தது

நிசப்த கொடி
மின்னலென படர்ந்து
உலக உருண்டையை
பின்னி மறைத்தது

நள்ளிரவு...


காரிருள் கருவறையில்
கூழாங்கற்கள் நதியோடும்
இலைகள் காற்றோடும்
நிலவு மேகத்தோடும்

பேசும் ரகசிய மொழிக்கு
வழக்கம்போல்
உறக்கம் அற்றவனாய்
செவி கொடுத்தேன்

விளங்கவில்லை எனினும்
எதையோ
அறிந்து கொண்டதை போல்
மனது
பேசத் தொடங்கி விட்டது

எனைக் கடந்து கொண்டிருக்கும்
உன் நினைவுகளோடு...